occitanissima

Solesa modèrna; Subte lo cèl ven palle , Una rauba de nòvia , sus la cadièra de palha , La flor blanca febrosa , de son còr nud desvelat Una promesa , una promessa, Lo nòvi passa la camisa , En fintant pel fenestron, Una lèbre que chuca de trefuèlh. A travèrs la lusor de l'alba , que nafra l' uèlh, la joventa, devinha la castanhal que brusís Luènh Mike Jagger ressèga, I can't get no satisfaction . Las gotas de rosal tomban de la teulada Cal se levar, per crompar qualque ren? Auriá tant aimat que l'aimèsse encara .