Gorilha e inteligencia


Sus antena 2

Une femna aprenguèt lo lengatje dels sinhes a una gorilha femna. Era plan tombada ; capitèt qu'aquèla femenèla èra força inteligenta. Aquela dòna èra capable de mestrejar mai de 1200 sinhes e mème de fargar dels mots per dire un sentit novèl. Una vertadièra escrivana!
Mas espera. Que i a mai.
La paura èla èra sola dins sa gabia dempuèi una detsenada d'annadas.
Un bel jorn, la sèu amiga , la que li avia après lo lengatge dels sinhes se pensèt qu'èra ,sai que ,un boçin tristonèla e que n'avia un sadol de la solituda. Brèu qu'avia besonh de companhia...
Tanben li mostrèt sus l'ordenador un tièra de gorilhas joves per saber consi faria, se volia dire quicòm davant de prendre un espos. Gaitavi al passatge , coma aquela educatrica èra fòrça inteligenta e respectuosa dels dreches del femelun gorilhenc.
Cal dire qu'èla e la gorilha parlavan de longa.
E aquò faguèt que capitèt una segonda descubèrta encara mai capitala.
Foguèt que la gorilha femna causiguèt un amoros. Diguèt mai clarament lo qual volia èla, e lo qual volia pas veire. L'elegit foguèt un jove gorilha trufarèl e coquinas qu'espèrava de rescontrar lèu l'amiga aimada.
Ieu que revertava de mai en mai un vièlh ors gorilha , m'acuòlèt, completament enlucernat.
Aital , me diguèri i avia donc d'inteligencia de pertot dins la creacion universala.
Tot aquò me tafurèt. E cercèt sus internet la rason per que los òmes mespresavan tant las bestias.
E tombèri sus un cat que tirava la caça de las aigas sus las escremièras. Non de segur que lo cat volia sonque beure. Volia tanben comprendre consi marchava. Se quilhava sus las patas de darrièra e butava la cadaula. E l'aiga bombissia . El parava la pata e lecava la pata. I tornèt dètz còps.
Mas tornèm als gorilhas. Lo pus bèl que foguèt causit èra un brave gorilha membrut e calossut , benlèu un pauc trop trufarèl per mon idèa. Arribèt lo masclas e agradèt a la gorilhòta. Mas aprenguèt el tanben lo lengatge dels sinhes. Expliquèt un bèl jorn consi avia vist la sia maire morir. Consi dels caçaires li copèren lo cap e las mans e consi dempuèi plorava sens poder se desconsolar. Praquò èra jove . Era naut coma tres pèras dins lo bosc de l'Uganda.
Alara subran me venguèt l'idèa qu'èrem coma dels borèls fascistas ambe las bestias , tan mespresents e tant messorgièrs.
Mas consi volètz que las causas s'endevengan . Los òmes que nos governon comprenon ja pas res de quicòm als òmes.Consi voldria que comprenon quicòm al bestialum?
Alara cal mercejar la savanta de nos mostrar l'inteligencia de las bestias... E del còp la nòstre inhorença
Plan merce a ela e bon NADAL.

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament