poèta occitan

Lo poèta dins NON
a l'ecran plat .
Aqui un poèta occitan
a mand de dire non , a l'ecran plat.
Mas mantuns còps aquò's l'ecran plat que dis non al poèta occitan.
Alara coma dis l'ecran plat: es pas bèla la França ?
E Franca respond : " qu'es bèla la França!"
E que volètz cambiar quicòm? Vosautres los gemegaires
E lo poèta banda dabant l'ecran voide de la França urosa. Que podria li far cridar cèba lo poèta ame sas colhas frenissantas . Mas 'quò's aital .
Franca es urosa ambe lo vibro pastaire de Nicolas.
Es pas bèla França ambe sas telas d'aranhas al cuol?

M Jackson es mòrt

M Jackson es mòrt .

E tanben R Lafont .

D'unes van li dubrir lo cap  e li trobar mantunas qualitats a Jackson 

Que ièu aquela autopsia d'un cantaire que totes los medias presentèron coma un falord que volia cambiar de pèl e que perseguia los nens  qualques còps , m'espanta .

O l'autre Lafont complètament oblidat de nòstra television de m......

Que vòls aquò me desespèra .

Mas que soi con de me'n far qu'i anem totis.  

R Lafont un gigant de la nòstra lenga

Adiussiatz R Lafont
Que vòli de legir una poesia del Godolin tracha d'un libre de Salvat , l'abat que lutchèt tant e mai per la nòstra lenga, el tanben . Un salud personal que d'un pichòt legeire!
Que lo remiravi el , alara que capitèri pas de ne'n legir mai que cap de la mitat de son òbra , per dire , per dire que Lafont èra lo garric desconegut, sabètz l'aubre espintata al cap de la montanha que se vei pas pus, (mas que soi un ase de ne parlar aital) qu'un sabent d'aquela mena non se podria pas desconeisser aital . (mas que totes los coneisson) Cò qu'èra , e que m'espantaria que França se'n tracha de lo juntar al Panteon de los qu'an lutchat per la libertat e la vertat istòrica.
Me pensi als autres gigants de la nòstra lenga , Roqueta , Manciet , Deleris, que nos daisson ambe la nòstra sentida de pichonesa que nos 'n podem pas desempegar.
Nos daissan ambe la sentida pichonesa d'una lenga abastardida ; e sens gaire mostrar de camin.
Un malastre en camin. Que sol podria nos levar I Roqueta, un de los darrièrs , se se'n volia un pauc parlar .
Mas que coma diguèt Lafont , Occitania se tròbarà totjorn al centre d'Euròpa , e que li donèt l'astrada de desmargar la cançon istorica de l'istòria françèsa , la dicha convenguda de la cançon de Rotland, e consi nos expliquèt ont se debanèt vertadièrament la batalha de Roncesvals. Ambe l'ajuda dels trabalhs ponchuts de recerca de C Lejeune .
Lo ròtle major dels Normands, de Rotland e lo d'Olivier . Es a dire una istòria occitanò- normanda.
Qu'es pas cap una cançon françèsa la cançon fondatriça de la literatura franchimanda.
Que Lafont pren pas los gants (coma Nelli quand parla de Flamenca , que tròba maites manlèus als françèses) per dire çò que n'es de la realitat del chapladis e del panaires françèses .
D'un cèrt moment se vei clarament que foguèt la gleisa que nos donèt a la potencia françèsa , per pesar sur anglèses e suls alamands (jà?)
La gleisa creèt donc un estat , França , (que sona sa filha ainada , çò que pòd pas èstre mai clar) tot aquò per far rampèl a la potencia formidabla dels anglo saxons.
E consi nos expliquèt l'escambi vergonhos entre los òmes de la reconquista ispanenca ; que caçèron los josieus , que se trobèron de vendre de vendre d'esclaus slavas per la reconquista de Jerusalem , a las armadas del crist rei.
R Lafont merce de tos libres.

Pasqua e los RG

Viscan los RG .
Que dempuèi una setmana podi pas pus i juntar que sia un imatge , una mucica o d'unas paraulas.
Mas que son cons los Iranians. An pas besonhs de venir tuar los òmes . Que venon estudiar dins França . Que venguon estudair dins França la patria de las libertats , de totas los donaires de leiçons. Alara escotatz França Cultura i son maites e que ia d'occitans que los badan .

Visca la republica de la banana vèrda e visca Pasqua lo mestre ensenhador de la republica de la banana vèrda .
Doncas totas las excusas , que se vòli juntar una pintradura , se pèrd , una musica s'escaufa , d'unas paraulas son amagadas o inausidas .
E qu'i torna dos tres còps , mas sens resulta .
M'es vengut pus possible de far çò que fasiai n'i a gaire.
La França es liure "d'emmerdar totes los autres "
Un salud als òmes dels RG , espèri que sètz plan, pagats e que sètz plan nombroses e que i a de trabalh pels joves . podètz èstre fièrs , qu'airbus 320 es fargat en China , es qu'aquò vos dona pas lo sens del trabalh complit . ????

Mas eissucatz vos las mans abant de dire bonjorn que sentissètz un pauc a merda.

casalet

Ensag per parlar gascon.

Totas las desencusas a las familhas.

Lo tèxte es de S Javaloyès que m'agra dèt fòrça. 

De son libre a l'Ora de Partir.

Visca la republica de la banana vèrda e visca l'Occitania 

Escotar de Lemosin . Se volètz

Sus la pintura aquò's ièu la creatura polida , vos enganatz pas...

Auèi per cambiar me soi fotut dins lo cap d'ensatjar de parlar lemosin.
Avertiment
Que lo texte de M Chapduèlh n'es de segur , levat, que siaguèsse pas que d' auvernhat , alara lo senhèr Chapduèlh se seria sai que enganat de lenga sens o saupre. E m'auria enganat ièu tanben .
Doncas es pas de ma causa.

Mas que lo sèu libre titolat " de temps en temps '" es agradable.
Lo trobi pas tròp aluenhat del nòstre parladis del roergas "central" pas cap d'esquèrra , pas cap de drècha mas prigond coma disia l'avèsque , e plan milhor que l'aveyrones dels miètjorn ont se sentis d'autras influençias que pareisson pas estre claras , lindas, masclas e subretot polidas a l'aurèlha .
I a pas qu'un occitan. E sètz d'accòrdi . Avètz comprès , parli de l'occitan major , nòble e vertadièr doncas lo de Milhau.
Mas tre qu'avètz passat Aguessac paures... Parlem pas de Sant Africa e encara mens de Rodès . Tot aquò dich sens capuditge ni cerca de polemica vana . que cal pas oblidar jamai de sauvar la lenga.... E sortit de l'Avairon ?

Aital causiguèri dins lo silenci de la mia pensada , trach de la pagina 43 al capitol "l'estèla negra"

aqui consi l'escarraunhèri .

Tot caud.

E de l'escotar te fau paur.

Tota las meunas desencusas a las familhas.

Mas qu'es que la debuta qu'aprèp anem passar al gascon central , al provençal nordenc .... Al lengadocian maritima , a l'auvernhat de las isclas , al marselhès de las calancas , e subretot al cevenòl de l'oest europenc.

Toca pas al net

Sai que devi èstre d'a fons paranò, o a mand d'i venir, que i a quicòm dins la mèuna cabessa que vira pas cap redond , per rasonar aital.

Mas que vèsi gaireben que l'actualitat tota de color negra. Mas per de que veire totjorn QUE lo négre me dis la mia femna. Tre que se parla de l'avenir de l'occitan?

De segur que me pensèri , mantuns còps França venguda païs mòrt , qu' i a pas cap de debat , per exemple qu'èra l'annada de Jaures? Qual se'n chautèt encara (levat Pèch). Pas cap de debat . Lo pòrnò òc, lo demai nò.

França redusida a las gesticulacions internacionalas , coma la vièlha Austria Ongria

Damne, sortissètz me las rasons d'esperar, la pròva de mon engana.

Cò que pareis curios aquò's que dins lo nòrd de França , del costat de Lillle, la vila de la paura Martina, an entamenat de far un ficatge (flicatge anirà melhor non? ) informatic de l'ADN de cada persona pas sonque los "criminals" , que la lei, n'i a gaire o permetia pas , mas qu'ara aquò's vengut possible , per de que l'an torçuda los nòstres grands desliuradors de l'UMP-S.

Ne'n savi pas mai.

Recebèri encara una peticion(una de mai) per sauvar l'espital , o sinhèri de las doas mans, que lo governament vòl lo mudar en entreprèsa rentabla , seguent un rasonament simplonèl , coma que cadun devria se demerdar , per se se trobar d'unas "complementarias de santat" .

Aièr me diguèri que Bordèu èra mòrt per l'occitan, que dins la mai de las grandas librarias de França , i avia pas sonque que quatre libres d'occitan. Quatre, pas un de mai . Cò que far que la vendeira los trobèt sul pic, jos l'escalièr, un de Manciet e très de recetas de cosina. Pròva que la filha savia, me diguèri, coma se venia de me jitar un òs ... Manciet aital oblidat dins lo sèu païs .

Me lo prenguèri tal un upercut , dabant una amiga nòstra , que confli de longa ambe la nòstra renaissença

Al tornar, puèi me sosquèri , al sicut de Tolosa , Tolosa la Gascona fièra qu'apara sas raiças ela. Qu'apara de que al just? Puèi las mèunas pensadas se demesiguèron , e levat de s'amagar los uèlhs , n'arribèri de realisar que lo sicut, que s'agis ara, aquò's ni mai ni mens, que la capitada d'una anestesia françèsa totala, sens parièra, l'estat de la lenga gascona, lengadociana , provençala , limosina, son pas gaire milhoras , oc i a plan la libraria d'occitania , carrièra del Taur , mas anatz cercar acò de Privat , e d'autres libraires de la plaça del Capitòle. De segur que i a bibliotèca de l'escòla d'Occitania , ( se los trabalhs de renovacion son acabats ? Cò que ne savi pas ) i a encara totas las entrepresas que fabrican e vendon los libres occitans ...l'IDECO, la Talvera , Letras d'Oc .... ) mas que parli pas d'aquelses , parli de la presencia, de libres occitans sus las pòstas de las librarias tolosencas , dins la quitia ciutat de Godolin e sa banlega .

Una istòria de veire mitat voide o de veire fendasclat , mitat voide quitament gaireben estorrit . Que desconsola gaire.

Que Joan Bodon escriguèt fa trenta annadas , "jogarem lo darrièr jòc..."

Alara lo net es pas que lo mejan son cridal, Amaginem çò que n'aurian fach Bodon , Roqueta , Manciet, Lafont , Garros, Mouli, Fraysse , Lafarga, e los eiritièrs , a trenta ans . E çò que ne'n fasem ara , qu' es pas que lo mejan milhor de nos gaitar, nosautres los alucats, çò que ièu o pensi dels RG, e que los occitans , ne'n son e un fum ,( malgrat çò que d'unes ne dison).

Ensatje de representar, aquela agach estatenc, mespresent, que las autoritats jetan suls nòstres esfòrçs per sauvar la lenga d'òc .

E vos convidi lo monde de se pensar fintats pel trauc de la sarralha , que l'agach ne'n valga la pèna o pas.

Una pensada de lutja que!

Que , sem pas d'un Estat de drèch. Sem d'un Estat que cerca pas que de pròvar cada minuta sa superioritat sus totas las autras menas de civilisacions.

E que venga la granda protèsta .

Los RG e nos

Los RG nos espigan e comandan çò que va pareisser e çò que se veirà pas .
De fach Internet e los blògs son pas qu'un mejan de nos seguir, de nos espigar. Los alucats de la Tela.
Adiussiatz totes e saluds a totes los trabalhadors del RG , pagats per nosautres , per nos ajudar , a n'èstre liures? Non? Contre lo terrorisme ? Mas qual?
Deman la policia serà de pertot , per seguir las crompas , de totas menas .
E ne cal aprofiècha auèi per lor dire un brave bonjorn.
Se volètz me'n vai dessenhar un lògò per lor dire cada còp : salu sabi que te fas cagar per un salari de mèrda, mas daissas me la camba .
Aquel lògò podrètz l'empegar suls vòstres messatges per lor far coco.
De que ne pensatz?
Cent mille policièrs per nos agatchar . Mas que França es rica!

Guitarra e vin

Aqui sus una idèa originala de ièu e des altres , un òme e sa guitarra e son pegal de vin. 

E la musica que va pas gaire ambe lo tot.

Mas lo riquiqui sauça. sauça  

Urosament....

Entre que Dius se moris, un òme sembla de dansar las mans rojas de la sang ...
Benlèu qu'aquò's el que tuèt los espèrs de Jaurès ...
Sem en 1914 , aqui çò que Joan Bodon n'escriguèt un jorn , per se remembrar lo chapla que tuèt Occitania, e la flor roja de la vinha .
Me prenguèt l'envèja d'i empegar de musica sus aquela poesia inacabada :
L'avètz aqui se vos agrada de l'escotar a gratis e (TTC).

Jaures , lo temps de las cerièas... la Sala

Dius e Jaures als temps de las cerièas....









Quand Dius recontrèt Jaurès e que Jaurès somiava bravament als temps de la cerièas.

E ben li diguèt de prendre la carta e Dius la prenguèt...

Qu'ara aquò's Nicolas que dona las cartas... NON?
Per escotar l'estat del monde e subretot per caçar la granissada (levat qu'i a de ritons)

Lo CACA40

LO CACa 40

Ambe tot aquò nos demandem totes ont son: "Las fòrças del mercat" tant glorificadas i a pas gaire de temps. E lo miravelhos réequilibratge automatic de l'òfèrta e de la demanda .
Ara se vei tant clar qu'un còp de pè pèls testiculs, que tot aquel parladis mediatic, economic e savantas serià comic, se mantunas familhas se retrovaban pas al caumatge, per causa d'un ponhat de faineants, de borsicotaires, e de teoricians de pacotilha.
Doncas servissia pas qu'a ne far dormir los nens e, de segur coma dis lo ministre del trabalh o del caumatge coma volètz, la guarison del sistème capitaliste passa naturalament pel lo camin del nòstre porte moneda, es a dire la solidaritat entre paures e rics.

E òc.

L'Estat faltarà pas.... Sem aqui las paternas sarradas prèp a tot donar comprès la virginitat.
Moralitat1 : dins aquèl sistèm, un òme politic es pas qu'un òme(mas es un òme?) que recapta d'unas votzes , per monetisar, un còp elegit, son poder de vendre las entreprèsas publicas, o d'autres bens public , i comprès los permes de construsir per exemple e autres encara , e ne tirar de sorgas de revenguts complémentaris amai qualques còps majors.
Solide , qu'aquò pas verai per totes los òmes politics, parli de los que seran elegits.
Al françèses lor agradan cranament aquèla mèna de capitada . Soscan de far parièr. Sufis de legir la premsa people e çò que fa vendre , lo cuòl l'argent e lo poder .
Ambe l'Italian sèm pòbles fraires , elses son fièrs de tener un 'manager" que sauta las jovenetas.
Mas pareisseria que la familha se cala, vist que lo "cavalièr" les ajudèt mai que mai un còp èra . E ièu que cresia l'Italian cresent ...
Benlèu que li fa montar la popularitat al Berlingòni.
Moralitat (2) : pròva que sem pas encara pron prigond dins la mèrda qu'aquò, que tot contunha de se demesir sens que bolega tròp fòrt .
Aquò's dich oblidem pas los de Molex. Los d'EGF. Los de Continental. De Ford ...
Parli sonque de la majoritat silenciosa .
E me cale...