Francofonia

PintraduraAF. dreches servats
A las bèlas; al cap de la carrièra Bayard , que mostravan son sen sens que degun se ne trachèsse. E nos disian nosautres, bèls e cons a l'encòp, en marchant cap al "Telegrama" , qu'i avia pron de filhas al monde del bornhon. Qu'avian pas besonh de sortir lo porta-moneda, per nos acontentar, que las filhas descabestradas d'alara se donarian cambas e braçes per dessus, sens pagar. E oc. Nosautres los tabans de la nuèch , pintrats dusc'al uèlhs, pintats , embriagats, negres, coma los Polacs a las sasons de las vendemias...
Mas que las filhas èran pas gaire nècis. Lor'n calia mai per las desturbelar.
Los "Beatles" cantavan "Yellow Submarine" e me'n chautavi de l'occitan coma de la prumièra camisa.
La carrièra lusenta la nuèch. Que siague jos la pluèja , o que i aja lo lum dels faras , que furgavan los trepadors en cercar d'una Lili.
Tot cambia e tot demòra.
Levat los pelses al l'estage dessus.
L'ai rescontrada al caireforc de la mia vida. Cercavi pas mai qu'un pauc de sosta coma un aucèl espaventat , per s'aparar de l'aura. E l'aviai pas vista, estanta, que s'acantonava dins lo recanton d'una pòrta escalprada d'un temps que los òmes aimavan lo trabalh de menusaria. Ela esperava la pratica. Mentre que ieu escotavi los bruches curioses que montavan del mèu estomac. E que me tafurava l'idèa de vomir. Subretot ont? Sens trapar la vergonha. E que me trebabla qu'una filha polida, mièja nusa a mai, aja lo plaser de me veire me sortir los tudèls en cridant com'un corbatas ...
A un moment me demandèt de fuòc . Per astre, èri a mand de quitar de tubar, per la novenca fe, e que sarravi lo batifuòc per me sovenir de pas oblidar... de daissar la pipa e de tubar ... que d'uns còps arriba.... d'oblidar.
Aluquèri la flamba ..... de l'amistat. E partiguèrem beure un còp d'un bar bòrni al canton de la vanèla, onte la Lili tenia sas dintradas. Pus tard me diguèri que n'i avia un fum de Lilis, blondas , brunas, castanhencas e totas mièja nudas. Lo patron m'agachèt auturos. Una palomba blu se diguèt sai que un duganèl. Non pas tant qu'aquò mas un vertadièr papagai. Atraversèri lo membre per trobar d'escampar d'aiga . Rotlavi las espatlas. M'agachavi dins los miralhs esclairats de lumièra vèrdas e rojas.
Mas quand passèri la pòrta trobèri de qui parlar. Coma òm dis al rudbi :"qualqu'un m'atudèt lo lum."
Dempuèi aquela sornas istòria , m'agachi pus marchar. Gaiti los autres .
Me revelhèri a Purpan sus un baiard.
Era la prima e las colombas roconavan sul davant de la fenèstra . Una infirmièra dintrèt. Revertava exactament la Lili que seguissèri un còp, dins una autra vida , dusca z' un cafè escur empudentis per las odors de fritas e de molas.
Era la prima, mas me diguèron la familha, que defòra, de longa plovia.