Païsatge endemic...Païsatge enemic-Felip Gardy

Felip Gardy escriguèt pas de poèmas "politics".Cò que legiguèri sens comprendre sai que.... Pareis que l'idèa de dintrar "dins la politica" lo fugiguèt entre las annadas"sixties". Plan domatge. Praquò es dels poètas mai grand de nòstra epòca e de nòstra lenga que sabem pas se va subreviure. Que m'auria agradat de legir son idèa del monde , de las guèrras , de la destinada umana, la dels mai paures , los mai malautes, atalentats de paraulas , entre lo monde, alara qu'aquel monde afica de longa las capitadas insolentas dels mai rics , dels pus bèls , de los que volon engolar una mena de buf d'eternitat, tot en coneissent la celeritat de l'oblid , la celeritat del temps que degun trapa pas, levat qualquas secondas d'éternitat al sens que li dona l''Andy Warol, temps que mascanha , e saquèja dusc'al fins fons la pus pichona pagina lausengièra de lor vida, e estrifa tot ram qu'esparan totis de portar entre las pots , coma un sinhe de patz vana e reconeissenta , per dire qu'an fach de lor milhor , entre que trepejavan sus la Tèrra , onte de tot costat, los "derricks" agotan la sang.
Mas sai que; las escrivèt las sias idèas en forma de poèma . Benlèu que l'òbra politica s'amaga darriè l'escrich d'una òbra poètica . Per jos aqui un que parla per totis.

Coma lo fretar mofle dei sasons
sus l'esquina dei còlas
dins lo blasin
dei oras arrenguièradas
la desbaruta lenta
a revèrs de la vida
dau païsatge endemic
entre sòm e vèlha
aquel espaci d'auba
que fara sa trauca definitiva
au fins fons dei cervèlas.