Mièja nèch doctor Schweitzer

Es 11 oras doctor. Bona novèla lo malaute; que va morir en bona santat.

Solide que M Roqueta pena pas de nos menar a son paradis subretot lo Vèrd , lo UN .
I a aquèste raconte titolat :"Lo Bon de la Nuoch" que mostra los estajants d'un vilatge coma s'en legis rarament .
A començar per l'estrangièr òrb qu'arriba una vesprada , ambe son can Pastron, aquel caminòt , òme liure , sens cap de besonh , sens cap de mèstre , e que al mitan dels vilatgeòts e dels enfants s'agrada de lor parlar , d'èstre escotar...
I a Sidòbra per qual totas las invencions umanas del progrès son pas qu'un biais de nos enlucernar.
I a una vièlha a l'estage d'un ostal vièlh, que cerca lo sòm, e que s'espauruga qu'un rai de Luna venga li alisar la cara qu'es un sinhe de mòrt...
I a Liura e Mièja l'òme que dèu davalar al pòrt per trobar de femnas qu'an pas paur de l'agachar. E son amic e mèstre Mau Pensa, lo comunista lo rei per trobar un escais nom que s'empèga siul pic per tota la vida sus lo que n'es cargat... E lors enemics de totes dos , lo Rei e Nostre Sènher le Vièlh lo qual venguèt pas sonque veire lo sèu fraire sus son lièch de mòrt, per la rason qu'èra un traïtre, passat al camp de l'autra man , es a dire lo dels comunistes... Aqui Joana La Longa escaisonada "prega Dieu" per causa de son ventre pesuc onte se crosa las mans.... E qu'es una lenga de sèrp , una lenga de puta que trastola pel vilatge per qu'a sentit que se tissava quicòm entre una joveneta de quinze ans e lo filh de Joan de Malriu, que Joana la Longa pòd pas endurar l'amor , qu'asora la mòrt e espèra lo malastre per totes los que trapan de malautia...
Que dire del biais dels enfants joves de 8 ans a pron pena que van penjar lo Pastron , en li parant de boçins de sucre per l'enganar dins l'ombra de la figuèria entre que son mèstre òrb parla de sa vida en tota fisança , que d'"amics" li portan de vin espès que bèu, dins una boita de consèrva , sus la peyre de la font .
E d'Alis que camina dins la nuèch vèrs lo jove que la perdra....

Max Roqueta encantaire de l'escritura occitana... Pus naut que Pagnòl , dins "Joan de Floreta", pus grand que Giono de las 'armas fòrtas," pus aspre, que fau pensar a Steinbeck dins los "rasims de la rabia" per las desripcions que fa , mai que fòrtas e duras de la realitat umana.
Verd Paradis s'ameritaria un triomfe . Que tres còps o legiguèri e très còps m'encantèt...
Quala es la civilisacion que dona aital , a boca de sa nuèch tals caps d'òbras?

Qual es lo païs que gausa de tuar aquesta civilisacion?
Cercatz pas amics es lo dels drèches de l'òme