En Mai fa çò que vòls

Tolosa capitala de las lengas, merce de Sicre qu'i serem coma totas las annadas. Subretot que son biais m'interessa es a dire qu'aimaria de saber çò que vòl dire quand dis" dins la Setmana que: lo centralisme parisenc es pas l'enemic mas sonque lo centralisme cultural. Aquel centralisme qu'avem totis dins nòtre cap d'afranchimandit, escalprat geneticament d'un biais .
Espèri de plan tradusir son idèa. Se tal es lo cas:
Vertat que l'avem mas encara quand un jove diplomat troba pas de trabalh a peraici e que li cal "montar" pareis dificil de creire qu'i a pas una mena de centralisme scientific , universitara, o comercial , segond la branca causida.... Quand vesem que los tres parts de las subvencions d'estat van als musèus, als teatres a las manifestacions parisencas, se vei mai clarament , me pareis , la subrepotencia parisenca, e al contre vist lo desèrt "françès", subretot quand se sentis amenaçat per l'angles, que vend sens pena libres , filmes , tièras televisadas , sens oblidar totis lors premis nobèls de scienças , medecina, fisica... que son gaireben totes anglo-saxon.
Ièu cresi que la potencia economica tira "totjorn" la potencia culturala e que lo centralisme seguis d'un biais o d'un autre sens que degun s'i acapriça menimosament, levat en França . Sufis de veire consi New York es vengut capitala mondiala , aprèp Londre, Paris. Un còp èra , França de Lois XIV èra la China de l'Euròpe, ame sos vingt millions d'estajants es a dire amai que tota l'euròpa d'amassa. Era mas rica que totes los autres. Foguèt lo sègle de las lums. En facia de quatre millions d'anglèses que pauc a chau pauc conquistèron la Tèrra e la comanda dempuèi mai de dos sègles .
Consi parlar de diversitat culturala reala sens prendre en compte la riquèsa economica del monde que n'es la resulta e que sosta la vida culturala d'un païs?
Solide que sens "ajuda e sosten "implicite"" sens fòrça economica correspondanta, e ben Max Roqueta per exemple es un grand escrivan desconegut . Alara qu'escrive dins la lenga de "Molièra " coma dison los jornalistes de la television, seria "Lo Grand Escrivan Françes del sègle, dabant Camus , Mauriac , Gide , Prost , Giono, .."
Belèu que lo rasonament es cortet. E que la remarca es del meteis barricòt que " sols los vincidors escrivan l'istòria" mas aimariai ben qu'òm m'explica consi un creator d'auèi, qu'
apara e afortis la diversitat, se pòdria ben desenganar d' una realitat tant fòrta .
Per exemple : se se troba uèi, i a un engenh d'escrivan al Mali ,(o endacòm mai) mas coma son païs pèsa pas gaire, o que sa lenga es desconeguda , el l'escriban melhor del sègle XXI o demorarà tanben.
Triste mas vertadièr.