Temps d'amor
Blassaduras prigondas
E violencia primièra
D’un temps de malastre
Paraulas oblidas
E raiças arrancadas
Praquò se cridèt joïa
Pel mont e pel valòia
Oc qu'un sòm darrièr?
?Sòmi darrièr?
Cal abraçar sos pèlses
Li donar de coratge
E nos trufar d’elses
Coma al temps del paratge.
E cantar lo darrier coplet
Qu’es tanben lo primièr
Que fa bel temps....
Qu’ai pas ausit.
Parlar d’amor.
Sai que ... los trobadors?
Un rei ja un còp
Nos venguèt del nòrd
E tornarà lèu un jorn
Per far la mèsa a mort.
Lèu desraubara la dòna vièlha
E chaplara rossignòls jos la trelha
Sens ausir lo darrièr coplet
Qu’es tanben lo primièr,
Fa bel temps.
Vertat qu'antan
Foguèt dels trobadors.
Mas qualques còps un cant .
S'afortiria, d'una abraçada
D'un poton , d'una paraula.
Un vèrs enrabiat, que rimalha ;
Coma cometa dins la nuèch
Qu'esclairaria lo cap del lièch
Al prigond d'una nuèch sorna.
De la lutz dansaira e teunha
Tal la qu'aplècha un calèlh
Quand furga las ombras
Per far grèlhar las lusetas.
Commentaires
Enregistrer un commentaire