Temps d'amor

Mon païs garda al còr

Blassaduras prigondas

E violencia primièra

D’un temps de malastre

Paraulas oblidas

E raiças arrancadas

Praquò se cridèt joïa

Pel mont e pel valòia

Oc qu'un sòm darrièr?

?Sòmi darrièr?

Cal abraçar sos pèlses

Li donar de coratge

E nos trufar d’elses

Coma al temps del paratge.

E cantar lo darrier coplet

Qu’es tanben lo primièr

Que fa bel temps....

Qu’ai pas ausit.

Parlar d’amor.

Sai que ... los trobadors?

Un rei ja un còp

Nos venguèt del nòrd

E tornarà lèu un jorn

Per far la mèsa a mort.

Lèu desraubara la dòna vièlha

E chaplara rossignòls jos la trelha

Sens ausir lo darrièr coplet

Qu’es tanben lo primièr,

Fa bel temps.

Qu'ai pas ausit parlar d'"Amor"

Vertat qu'antan

Foguèt dels trobadors.

Mas qualques còps un cant .

S'afortiria, d'una abraçada

D'un poton , d'una paraula.

Un vèrs enrabiat, que rimalha ;

Coma cometa dins la nuèch

Qu'esclairaria lo cap del lièch

Al prigond d'una nuèch sorna.

De la lutz dansaira e teunha

Tal la qu'aplècha un calèlh

Quand furga las ombras

Per far grèlhar las lusetas.