Clemença Isaure


Dins una miniatura miracolosament servada dins las cavas del Vatican, se trova descricha la victòria de Clemença Isaure sus lo leon african.

Clemença lutja per la libertat . Es clar. Los castèls amont s'amagon  darrièr ela de la rabia françèsa . I a las corts d'amor, l'amor cortès, l'amor tot cort.  Lo caval es clarament lo de Ramond VII . Es montat coma un ase.  Podètz veire las capotas que volan dins lo cèl blu. Vertadièrament que la vida devia èstre bèla aici. Dabant qu'arriban.. . Que? Devinètz un pauc.

Clemença montava "a cru" çò que li foguèt missantament repròchat per Innocent II , III , IV  e de seguida per Onorius I II III IV , ( one two three e foor se dis en françès ara, mas que soi pas segur de la gramari )avant de se dire que per ma fe , n'avian ren a fotre, levat de caçar lo catare , de minjar e de pas dormir solet .

Auèi demòra pas  pus qu'aquela imatge , pels joves , per lor far jogar lor imaginacion occitana, mas sens las mans . De fach Clemença Isaure es venguda a ela tota sola nòstre Fòrt Alamo  o milhor nòstre  Camerone .

Es a dire la representacion de la resistencia occitana, inausida , incredible , inimaginable, miraculosa, mervelhosa,   e Marianne pòd estalviar a mòrt per  se pagar un game toy, levat de reconeisser qu'ela tanben aimaria de montar a cru. Dins aquel monde pantaissat. 

Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite