En armas

En armas I Roqueta

Nòstra mòrt l'avem
talament luènhta en arrèr
i a talament de temps
que lo prèire de servici
dins un cementèri vièlh de la vila
escampèt sus nòstra caissa
la darrièra palada de tèrra
que la mòrt
pòt pas ren sus nosautres

Aquò's com s'èrem estas
batejats
non pas dins l'esperit
mas dins la glèva
e ara glèva siam
Rastolhs son nòstres pialses
e catla o lèbre es nòstre còr
Del cap als pès siam vestits
de lusernas
verds de colèra
en armas
coma del bonur de las trochas
dins lo rabaladis del temps
D'aqueste e de tot autre
se ne pòt i aver mai.

Commentaires

  1. Adieu,
    ai la version d'aqueste poèma dins la revista REDUCCIONS, d'Octobre de 1991. E siá avètz un autra version, siá i a qualque enganas a la fin del poèma, manca de verses. Vaquí la version:

    En armas ; Ives Roqueta

    Nòstra mòrt l'avem
    talament luònhta en arrèr
    i a talament de temps
    que lo prèire de servici
    dins un cementèri vièlh de la vila
    escampèt sus nòstra caissa
    la darrièra palada de tèrra
    que la mòrt
    pòt pas ren sus nosautres

    Aquò's com s'èrem estas
    batejats
    non pas dins l'esperit
    mas dins la glèva
    e ara glèva siam
    Rastolhs son nòstres pialses
    e catla o lèbre es nòstre còr
    Del cap als pès siam vestits
    de lusernas
    en armas
    coma de castanhièrs
    abitats del bonur de las trochas
    verds de colèra
    dins lo rabaladís del temps
    D'aqueste e de tot autre
    se ne pòt i aver mai.

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

l'escorsa