Lo chaple de Bram

1210 a Bram una vila a pron pena armada. A drècha :" la passejada dels òrbs)

Bram es pas Besièrs , Marmande , Lavaur, Carcassone , Narbonne , ni totes los autres vilas que foguèron violentadas sens pietat, mas Bram es representativa de las ciutats occitanas maseladas e torturadas al nom del Crist.

Mas i tornarem...

Un vintenat d'evesques , e son braç armat Simon de Monfort Gloucester , ajudat poderosament per son armada germanico-anglò-borguinhò- françèses van far istoricament de la França, la filha ainada de la gleisa. ( Cò que resuma tot)

Qu'es plan la gleisa que faguèt França, çò que la França vòl pas coneisser, qu'oblidan de l' nos ensenhar a l'escòla, mas que la gleisa ela se remembra totjorn, encara uèi. França filha ainada de la gleisa de que faguèt de ton baptisma?

Una femna , l'Alice de Monfort , mas es una femna,? o una draquèssa?, una canha? del Monfort li menèt , coma de costuma, per aquesta guèrra totala , a cada prima , una còla de lops , baptisats ( dins los libres d'istòria) fina flor de la cavalaria françèsa,(òm imagina la flor!) que s'assadolèran tant e mai dins lo miètjorn , e que venian, pareis, d'unes per aparar la cristianitat (de l'amenaça catara) , d'autres per causa de la mission civilisatriça divenca de la civilisacion occidentala e amai de segur franchimanda. Mas totes d'accòrdi per pensar que la fe noiris pas son òme, e de compas, donc per desraubar, maselar , cremar, violentar , quand se pòd, subretot quand la gleisa dona sens reguinhar l'indulgencia perpetuala... Que te permès de traçar drèch al paradis, sens passar per la casa purgatòri, o encara mens infèrn.

Se trobèt que dos, (2 avètz plan legit) cavalièrs françèses èran mòrts dins d'orres patirasses a Puisserguièr. Mas qu'èran cavalièrs e françèses. Lo cronicaire dis que Simon se'n sovenguèt quand dintrèt dins Bram. Pòguèt enfin donar sa mesura .

Prenguèt 100 (cent) presonièrs occitans , lor faguèron crebar los uèlhs , copar lo nas , la pòt nauta e los envejèts a Cabaret per espaventar lo païs e los tres castèls assiejats que tenian encara. Me pareis qu'ai jà legit quicòm de pròche , que se debanèt n'i a gaire dins un vilajòt que ..... a Oc Orador sus Glana son nom.

La terror , l'esglai , la sang , los cremats de pertot , las violençias . La mèsa en plaça dins cada vila, dins cada castèl, d'un baron del nòrd cristian e civilisaire. Aqui la bèla armada del Crist .

Remarca: E uèi l'istòria dis encara que los occitans perdèron la batalha de Castelnaudari per de 'cambajon", per que trapèron los carris emplenats de noiridura que devian servir a Monfort. Son bèstias aquelses occitans non? S'ameritavan pas d'èstre vincuts?

La famosa objectiuvitat istòrica francholharda, çò que laissa suspausar la qualitat de l'ensenhament pel demai .

A la meteissa epòca , Simon de Montfort escriu a InnocentIII ( lo mai grand papa de l'istòria pareis, e grand amic de Monfort) per li dire qu'an tant aroinat lo païs d'aici qu'an pas pus los mejans de pagar los soldats... E que caldria l'ajudar un pauc ... Per dire que se trobèt coma Atila sens èrba o res de mai de cremar

Mas tot aquò foguèt pas res , en rapòrt de çò que faguèron sul camin e dins Palestina . Mas i a tant e mai de chaplas de pertot qu'òm sab pas per ont començar. Que i a los chaplas dels Uganaus , los de la revolucion , los dels chouans , los de Napoleon , lo d'Argeria , d'Indochine, de Tunisia, d'Indochina . E l'esclauvatge ...

Tot aquò per dir que lo dever de memòria es pas encara arribat a Paris...

.