estiu de casal vièlh


Estiu de casal vièlh.

Flor blanca sus brica roja,
Sovenirs trufarèls,
Alas de parpalhòl
Frenissentas de dòl
Enveirentas d'argent,
Volastrejant dins l'èr
O rebalant pel sòl,
Coma patas d'aranhas.
Pintrada de baujum,
Una pencha de sèrp,
Escota musicar
Sa bronzina de vent
Nascuda de calorassa
Flor roja e parpalhòl
Daissan tombar sa posca
Dins un rai de calèlh
De la rosèla flor
Crebada dins sa copa,
De se pintar d' amor
Esclafada pel sòl
Tala flor de grabèl
A la pòrta crevada
D'un casalòt tròp vièlh
Tindan los rebats bèls
D'una campana sorna.

Mafs

Commentaires

  1. Ah! Un poemet en gascon en çò deu gorilha (lo qu'a la cara d'un orang-otang) Òsca!!! :-D!!!

    RépondreSupprimer
  2. Lo poèma en gascon èra lo de Pèire Bec e non pas aqueste, clar. Mas aqueste ei plan polit tanben. Mafs, de que vòl dire? Qual es l'autor, sès tu?

    RépondreSupprimer
  3. Oc aqueste non (paginatitolada:estiu de casal vièlh), es pas de Peire Bèc , mas l'autre dessus es plan de Bèc(pagina titolada azuèlh) tirat del Gai Saber no 510- ont faguèt un poèma per cada jorn...
    Adissiatz J De Peiroton que se m'engani pas anem nos veire lèu Non?

    RépondreSupprimer
  4. Es possible qu'anèm nos veire lèu, mas sai pas ni quand ni on. Remarca, o sabi pas tot! :))

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

l'escorsa