Angela Davis

Sus las parets de la cambra.

Sus las parets de la cambra

Als lums mesclats, fan lor jòc.

Un calhèl tremola son fuòc.

Lo fuòc s’atuda jos las cendres

Las lums creman, lo film expausat

Los negatius, sus las parets

De la joinessa, inchalhenta

Al mès de mai, i aguèt lo crid

Nascut del pitre gigant,

Enfin ufla , valent e vivent,

Dels mots menuts, de la vida.

Avian panat lo mes de mai ?

Sus la fotò, tu la rebèla.

La tèsta coifada de nivols

Angela Davis , bela Angela.

Foguèt plan la reina de mai.

Del nòstre raisve, fach a mièg

Volguèri cantar lo nòstra gaug

Qualques mots, per te festejar.

Avián panat lo mes de mai ?

Mas qu’o volguèssi que non poriai

Plorar las grèmas de malastre.

Que podràn pas jamai trapar.

Las tacas rojas, al cel de lièch

Tròçs de petaçs, portats al vent

Per recordar, la sang preciosa,

Rams de flors, girofladas e rosas.

Per los, que dansan, al mes de mai,

Avián panat lo mes de mai ?

Per los, que sorton, de l’oblid.

Que sa paraula reverta un crid.

E que mirgalhan al cèl de lièch.

Flors de lors cants e petaçs roges.

Passan totas al plond de la nuèch.

Quand lo silenci fa de reboge .

E que passa lo film, tornamai.

Avètz perdut lo mes de mai ?