Sant Joan Baptiste del Caravage
Los passes
Tos passes , enfants del mèu silenci.
Santament , doçament metuts,
Al lièch de ma vigilància
Arriban muds e gelats.
Estre linde, ombra divenca,
Que son dolçs , tos passes retenguts!
Dius!... totes los dons que devinhi
Arriban a ièu ambe aquels pèds nuds.
Se, de tas pòts paradas.
t'apreparas per l'apasimar,
De l'estajant de mas pensadas,
La noiridura d'un poton.
Non cocha pas aquel acte tendre,
Dolçor d'estre e d'estre pas,
Que visquèri de vos esperar,
E mon còr èra pas que vòstres passes.
P Valéry.
Tos passes , enfants del mèu silenci.
Santament , doçament metuts,
Al lièch de ma vigilància
Arriban muds e gelats.
Estre linde, ombra divenca,
Que son dolçs , tos passes retenguts!
Dius!... totes los dons que devinhi
Arriban a ièu ambe aquels pèds nuds.
Se, de tas pòts paradas.
t'apreparas per l'apasimar,
De l'estajant de mas pensadas,
La noiridura d'un poton.
Non cocha pas aquel acte tendre,
Dolçor d'estre e d'estre pas,
Que visquèri de vos esperar,
E mon còr èra pas que vòstres passes.
P Valéry.
Commentaires
Enregistrer un commentaire