T'ai tant aimada


Los poètas , los vertadièrs an pagat lo prètz.
Mas èretz pas aqui ...
Me trachavi de causas imobilas.
d'estres que cresiai essencials.
Entre que la vida contunhava .
E que las sasons trescolavan.
E que lo monde barrutlavan.
E sem aici ...
Aqueste ser.
Ambe los mercants de benastre.
A l'abroa del non ren .
E una manada de pelses grises...

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament