Fèsta de la calendreta

Aquel dissabte se debanèt à Estantens , un rodol pròcha de Mureth la fèsta e lo sosten a la calendreta de Mureth . Aquela fèsta recaptèt fòrça monde que sia al quine , a l'iniciacion a las dansas occitanas del ceucle occitan de Carbona e encara mai  al bal.  Tot aquò malgrat un fum d'animacions que tombèron lo meteis sèr de pertot a Mureth , fèsta del  judò,  teatre ,  gospèls, e ne'n oblidi encara los eveniments nombroses que se debanèron, 
  del costat de Tolosa .
Praquò, aquèla festejada occitana capitèt polidament.
Osca a l'Octan e  a sos  organisators , al cercle occitan e encara mai a Guillaume Lopez ambe sos musicians per la qualitat de sa musica e son biais gente de fotre lo fuòc. 
Per ièu , mas coma soi totjorn tardièr dins la descubèrta,  , aquel companhia foguèt una descuberta .
De segur que lo  G Lopez a pas fenit de nos espantar e de nos encantar. 

Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite