La Velada

Bèla coma òm te dis ;
Jaguda jos l’aubre de la font ;
Bèla coma òm te dis.
E lo temps qu’alisa sas alas ;
En s’afustant lo bèc.
E los enfants que corron .
Bèla coma òm te dis.
E las causas oblidadas ;
E los amics que s’en van ;
Bèla coma òm te dis.
E lo cèl totjorn blau ;
E ta boca que sarra
Los mots oblidats.
Bèla coma òm te dis.
Clavelada sul parladis.
Dels ostals aroïnats.
E de la Luna roja.
E las nivols qu’arrencan ,
La posca de la nèu.
Entre que las flors
E las grèmas grèlhan ;
Bèla coma te dison.
Un trach inacabat.
Bèla coma te disi .af