Los damnats

Un damnat passa la vida.
Es damnat sens saber per de que.
Fin finala , sab quite pas qu'es damnat.
Sus la rota estrècha , que reverta un penjadis.
Crosa un asa damnat e li dis:
E ben l'ase consi vas sus ton camin de patiras?
L'autre lèva los uèls, e estudia l'òme damnat,
se vei plan qu'a las dents que sanhan a fòrça de chucar las peiras.
ben ara me pòrti plan, tròbi d'èrba famosa e rescontra mantuns còps de bons amics.
Mas l'òme i torna:
Mas sias damnat tu?
E l'ase li respond:
Mas tu tanben ...
Alara l'òme se ris, mas se ris tant , que tomba sul costat
e que se far petar lo còr de contentament.
E l'òme arriba al paradis sens saupre qu'es mòrt e dis:
mas ont soi?
E un angèl respond:
ben paure sètz mòrt e dabant la pòrta del paradis. Anatz passar lo jutjament...
E l'òme ris , ris tant que Sant Peire lo torna a l'infèrn .

Es aital que l'òme camina sens saupre jamai ont n'es .
E que ris , coma un falord.
Per pas veire que la Tèrra aquò's l'infern.