lo cèl de Maurice

Aqui la gorga que lo reire grand de Le Clezio s'i venia banhar . Dejos l'ostal creòle bastit dins un luòc tant bèl que lo reire grand se cridèt en lo trobant: EUREKA ; Coma lArchimède dins la banhadoira. Pel demai, e ara los Mauricians se'n chautan de JM Le Clezio. O coneisson quitament pas. E lo camin es plan mal ensenhat-

Cal dire que tenon de mai de far. Aici i a los mai que richasses qu'an la maison , l'abroa de la plaja , que la volon la plaja e lo tròç de sable,e dusca al pòle, e la vista que va ambeela tota sens cap de pelhandras a l'azuèl. Pel còp pagan de gardas e pauc a chau pauc, los autres , es a dire los autoctònes estequits del porta monneda s'amolonon sus de plajas publicas de mai en mai estrèchas o montan de mai en mai cap a las montanhas.

La bona imor creòla tant renomada comença de s'escantir vist qu'aici come de pertot , i a un fum de monde( de mai en mai) que passan sens ren voler coneisser de l'estajant natural ), levat lo servici e respect degut a la pratica que paga car.

Se fa que coma a la Guadelopa , la Martinica, la Reunion lo monde comença de n'aver son sadol dels gròs cuòls blancs que crompan tot lo bèl, a belses braçes, a començar pels fonccionaris per ç`à nostre françès, pels dom tom , o encara de richasses sens termièras, coma dins las islas independantas dels tropicas...Lo sicut de Maurici .

Pas besonh d'estre saberut per devinhar que tot aquò s'endevendra mal...Cò que me diguèt un quite creòle blanc de pèl que fugiguèt la Reunion e que troba çà mesme aici...

Deman anirai marchar jos l'aiga e se Dius o vòl, parliquejar ambe los dalfins....Lo motiu del mèu viatge...

Ieu que soi vertadièrament un "zoreille" benastruc....