lo bel paire


Era vengut lo mèu pepe. Parlava pas gaire e parla pas pus dempuèi mai de quinze ans. Consi se far que lo sovenir te trapa alara qu'avem enfin qualques rais de solèlh...

De tot biais l'ai mancat lo retrach . Aquò's pas el , e donc aquò's pas ièu... Aquò's pas ren. Consi se far qu'òm escagassa melhor los qu'aimam... 

Quò's aital.

Lo sovenir d'unas  dimentjadas, quand anavèm minjar un parèlh de tripos , ambe doas patanas blancas  fumadissas. Lo bonhur. ..

E de se demandar o podriam anar pescar qualquas  trochas  , e de las capitar ambe los campariòls .

O pepe sens tu lo païs es voïde...

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament