promèssa de prima

Me soveni del futur.
Sabi ben : quand me trobatz sul camin,
dins la vila o endacòm mai,
(m'escutlatz?( lo vòstre septicism...
e vesi dins vòstre agach
que non cresètz pas mai a res,
que cresètz pas en vos , ni mai en vòstre pòble,
e vos estonatz , ambe un riset caritados,
que vos gausi semondre de paraulas d'espèr.
Avètz plan dreit de vos estonar.
Es natural que me cregatz caluc.
E pr'aquò, o soi pas. Pas brica , monsens .
Pas brica.
Soi pas ni mai lo pesca luna que cresètz.
Ia solament que ieu , Cristian Rapin.
que sinhi tanben , de còps que i a ,
Bernat Sicart o Pascal Foissac,
i a solament que me soveni del futur.
Aquò vos espanta e vos sanglaça
Un bricon.
Mas perqué? Me contenti companhons ,
de vos anonçiar çò que farètz deman.
Tot aquò es dins l'òrdre .
Dins l'òrdre de las causas.
Dins cada pòble , n'ia que naisson
Per far quicòm: d'unis que i a
Son sabatièrs , regents, boiers, saberuts,
Fustièrs, maçons, mètges o musicaires.
Se sovenon del passat.
Cò que de ièu,
Sabi ben que vos embarassi.
Rai! val mai que nos petaçem
Ensemble. Convivençia , monsens!
Tant mai que pauc a pauc,
Del temps que repotegatz que vos emèrdi,
Lo futur de nonent se cambia en present.
Devinhi çò que vos pensatz dins la clòsca:
Om pòt tuar lo futur.
Encara un còp vos enganatz.
Aici , en çò nòstre,
Es tot un pòble que ven masc.
Ton pòble . Lo nòstre.
Ajas pas paur.
Daissa-te cabussar
De l'autre bòrd del temps.

Christian Rapin 1977 dich dins una serada improvisada de l'Escòla d'Estiu de Vilanuèva d'Olt.

Mas per ieu lo futur s'amolona coma una pelota de lana. Lo futur reverta un pauc una glaça que seria demorada a la calorassa. Mas que seria bona encara coma una crèma gelada, savètz la que se minja ambe un culhèronèl de plastic. L'avenir diguèt Joan Ferrat dubris sas cueissas blavas. Lo futur diguèt un eslogan de mai 1968 aquò's deman . Lo futur aquò's la segonda qu'arriva , e que fugis sul pic.
Lo futur es Dachau?
L'avenir de la planèta es pas qu'un elevatge de pòrcs crebats de gripa? e que nos amalautisson? . Ambe de salmons gigants e avugles , de peisses malautes , de polets sens bec...
E d'occitans que dansan la borrèa dins un parc toristic coma ne parlèt Bodon.

Clar que los òmes s'agradan de s'estrifar per un pelha de poder. Aquò's aital . Aquò's de pertot , que los òmes s'escaraunhan lo còr sens s'escotar e sens se comprendre... Tanben dins oc.
Cò que sembla dire Christian Rapin , que sembla de parlar tal un martian que devinharia lo futur, per d'òmes pas gaire nècis.
O alara benlèu que m'engani e que s'agissia pas que d'una acampada d'escritura automatica surrealista ?
Per los que n'en sabon mai.... O podon dire.