Femna d'Africa



Quitaràs pas femna d'Africa

D'estorrir tas gremas

E de plorar tos mòrts.

Dempuèi totjorn ploras.

Un espos , un enfant, un

paire, un sòrre .

Fam , guèrra , malautia, de compas

Quitaràs pas femna d'Africa

D'estorrir tas gremas

E de plorar tos mòrts.

Dempuèi totjorn ploras.

Un espos , un enfant, un paire, un sòrre .

Fam , guèrra , malautia, per dire!


Tèrra negra e verdejanta ;

La sang entre las regas.

Sens abeurar degun.

Femna d'Africa , jos ton vèl,

frenissent de penas.

T'espère las mans dubèrtas.

E te vòli sarrar sul mèu còr.

Mas que ? que te revires a ièu

E vesi que te ris , de ièu?

Vai te'n que ven capborda , falorda.

Nòta que, se compren que repapie.

Mas se podrià...?

Que la vida sià tant fòrta ?
E la nòstra tant garrèla.

Tal un espet de fèl.

Sus aquesta Tèrra laurada,

Ont cascalèja la sang

Ont grèlhan los tancs,

Ont se tampan los potz,

ambe d'uèlhs virats al cèl.

Quand la Tèrra d'Africa,

debordèla dins los cròs.

Femnas d'Africa , jos lo vèl

trebolent de dolors .

A son anma ofegada,

Que cerca la lum sus la rosal.

Ò maire valenta , soi aqui,

Te pare mos braçes ,

Pauses lo cap sus mon pitre.

Mas? Que? Me vòls pas veire?

E te revires l'esquina .

E ris e m'acapriçi.

De cridar , de t'insolentar

E de mormolhèjar encara :

« ò femna d'Africa soi aqui

dona me un pauc de vam....

del tèu vam...»

Pffffuit...Entre que se'n va pichonar.

A casa .

E que trepeje lo vial poscos.

AF

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament