Paraulas

Diga me ont se van .
 
La lenga d'amics sebelits

Ont s'atropèlon las paraulas,
Quand desbordèlan de son crid.
Quand permejan son mot 
Sa votz, bèl temps nos parla,
Tal un crid ponchut dins un bauç,
Un resson fòl que tinda ,
A las parèds de l'oblid.

Que la paraula al plond d'un trauc.

Paraulas? Dichas? contes bèls? 

S'ausis pas pus lo crid aprèp?
Quand s'atuda lo solèlh.
Ausètz ren de ren?

Dapasset lo resson s'escantis.
Un èrsa que se va morir
Un rebat treblat de grèmas
Per trapar la sia vida etèrna ,
De la vida que vòl pas finir. 

Per los que demòran vius.
E nos recòrdan de gaitar .
Lo jorn , la nuèch e las estèlas?
E de cantar sa dicha al cèl.
En escotant las sèunas paraulas.

Que cadun faga son jòc?
Cadun son temps , sa libertat,
Son plaser , son embriaguèsa,
Sa mòrt lenta sens capitar ,
de trapar son astre, son solaç.
Mas ont es  la libertat ?