Un poëta
Quand serai mòrt , ò luna,
ò luna patarina,
Prèsta mon còr als sòmis
que gàrdan de renàisser.
Ten me los uèlhs barrats
tins tons òrts apallits,
dins la claror sens arma
de tos castèls d'oblit,
car la jove que mira
mon Doble en son miralh
carnenc es tan polida.
que poirià desmembrant
l'infèrn d'aquela vida,
me la causir per maire ,
Renat Nelli
trach del Gai Saber de julhet 1982 que lo traseguèt de : òbras Poëticas Occitana I E O 1981
Commentaires
Enregistrer un commentaire