Lo camin tort

L

a fenèstra dubèrta, sus una nuèch d’infèrn,

D’unes còps l’ostal craicina jos las auradas.

Udolon totes los diables al vent del desespèr.

E los dracs dapassèt, traversan son estelada ;

Lo talent es aqui , dempuèi tant de seradas

La mòrt tusta la pòrta, e buta las tempadas

D

emòra l’espandi nègre, ont’ estajan las fadas ;

Que traparià per astre, se n’ avia l’abelum.

Seguirià lo camin plond, segond son besalum.

Lo que rosiga l’ama, que cordura los uèlhs.

Un vial estranh que seguis en renegant al cèl.

Se vira als capfoguièrs, sebelits jos las cendres ;

Plora e sosca lo poèta, per son amiga tendra.

Qu’i daissèt pas, que la sal per las plagas.

Baste sas quitas mans alisen la glaç !

L

a solesa ? Cinema.

Òm sab pas, çò qu’òm mira, o çò qu’òm ausis

Om se tracha quite pas de la frescor amara

Quand se gèla lo còrs dels pès dusc’a la cara.

De cantar mal, d’un còp sa lenga renadiva,

D’annadas de se jocar dins lo sèu falorditge.

Mai que mai s’emmantelar de son capuditge

S’amudir, e bredonèjar d’incantacions…

Venir ‘quèl òmenàs que sacran contra Dius ?

Diga-me ont’ es aquesta Tèrra Blava ?

Qu’es la vida renegaira ? Una sembla vida ?

Ara, desalena de longa dabant lo recaliu.

E

contunha aital, sens frenir de lassitge.

Mormolha son buf, de paraulas escuras

Alisa de sa pluma, las garbas mirgalhadas

Que rajan sul papèl, de la tencha oblidada,

Mentre que lo fial teunha de son amor lusis.

Que la nuèch blanca aluque d’unes uèlhs!

Los de l’amiga ! Cinema

En pensada son que. Qu’ amiade l’imatge fòl ;

Que fise al papèl sas belugas d’amor quèc

Tal un masc, que se carre de porgir al pairòl ,

Los mots oblidats que dormon de sa vida,

Trai de son sòmi vièlh, de son quasèrn secret ,

Per la magia d’una fuèlha, d’un simple gredon.

Que trape de sa dicha, un chucal de pèl blanca ;

Raisve eternal e suau, dusca l’alba lachosa,

A las frasas vanas, a l’embuc de sas pòts.

Q

u’al cap, demòre un poèta, mud, amb son calèlh

Son oblit, son ombra que tremola sus les pareds.

Son camin tòrt que tira drèch dusca a la davalada.

Un solaç pantaissat d'una font estorrida.