lo palpaire

Aqui l'istòria d'un òme que venguèt òlhièr.
Sabètz pas per de que?
Per qu' aimava chucar. E òc que sa maire lo tenguèt tròp de temps a la popa .
Pel còp que las dents del davant li venguèron pas coma cal.
Un jorn que se passejava a l'exposicion internacionala occitana organisada pel conse de Tolosa , un occitan acarnassit, que parlava pas mai que de parlar la lenga de Jaures, que te vejèt un tipe en trin de far d'olas , de topins , sus un torn , polidament.
Alara son amor de la popa i tornèt , e coma sa maire socitosa lo demandava un brave matin , çò qu'esperava de far un jorn de sa traça de vida, li respondèt: topinièr.
La maire s'estavaniguèt.
Mas l'enfant èra ja sortit de l'ostal en sarrant sul pitre un crane topin que revertava los de cada femna qu'estajava la carièra .
Es aital que dempuèi quarante ans lo Milou chuca al topinon, l' alisa, lo brèça, sul torn, que las quitias femnas ne son ofegadas, de son manca de vergonha .
Aquò aital que Milon trobèt son gauch.
Moralitat: per t'agradar cal t'amagar.