La filha e la besenga
La filha se passejava per l'òrt. Venguèt la davalada, subte. Que d'un còp lo temps cambièt.
La vèlha lo termomètre marcava 28 grads , lo lendeman , a punta d'alba, gelèt.
L'aucèl dispareguèt lo 23 d'octòbre . E lo 24 estatjava Carcassona.
La filha plorèt, mas que vejèt una causa blanca sul pas.
Jos la pòrta trapèt un papèl jaune, de la tencha blava que disià: pòdi pas pus demorar aici que me gèle las coconhas , mas te disi a lèu, oblidètz pas e cante ambe ièu : t'esperarai a la pòrta del parcatge, serà aqui dins la polida autò , que farà nuèch mas ambe l'esclairatge, que podrem veire dusc'al cap del costal....
Al cap veirem las torres de Carcassona, nasejar a l'azuèlh de Barbeira...
Commentaires
Enregistrer un commentaire