Orients d'OCCITANIA

O sabiatz pas benlèu : Carles Martèl arrestèt pas los arabis per Peitius en 732 ? mas foguèt lo rei d'Aquitania dabant Tolosa en 721, qu'o faguèt lo paure el, un detalh oblidat , que los francs , es a dire los germans, volguèron pas òc saupre, nos diguèt Alem Surre Garcia .
Una conferéncia de las bèlas ambe la cantaira Peira e un jogaire berbere de flaüta, de violon , (que vos prègue de m'excusar de pas me remembrar lo nom) una conferéncia musicala que non se vejèt pas endacòm mai, , e que tot monde presents lor agradèron. An creat un "concept" nobèl lo conferéncièr .Una capitada.
Ailas èran pas mai nombroses , mas levat de far dansar las filhas nusas, o de donar d'argent a plens ponhs , o de far parlar un "erois" de la tele realitat ( la mai sorna) , coma lo Hulot , lo PPDA o milhor lo Charasse un aparaire valent de l'occitan (mas sonque l'occitan canadian) , vesem pas çò que se pòd far per trapar l'aurèlha dels sords.
Coma nos diguèt que lo vesinatge arabo-occitan perdurèt quatre sègles sens que los libres d'istòria françèsa ne'n diga pas un sol mot. Consi pas accusar Altzeimer jà. Arquitectura , pintradura, poèsïa, medecina, matematica, las inductions (recipròcas) , foguèron fòrças importantas.
Bona novèla , auèi sem contents d'apprendre que Paris va se bastir un OSTAL DE L'ISTÒRIA DE FRANCA . Un de mai. Pel còp que l 'auriam oblidada . Son venguts falords a fòrça de s'agachar l'emonilh.
Consi que venga se bastis un musèu cada annada a Paris . E quand se fa pas de musèu, nos fan de TGV, o una tresena rocada. O alara un RER de mai.
Aici avem l'industria dels pargues nacionals . Fasem grèlhar la natura çò qu'es bèl, mas un pauc contemplatiu. Occitania a trobat son astre : endevenir lo bronza cuol de França e per que pas de l'Uròpa dels pòbles esclaus, dins l'encastre d'una mondialisacion sens cadènas, donar de l'oxigèn , de la clorofila, e sai que d'espandis pels nudistes d'amassa, entre que França contunharà de far la leiçon al monde entièr al subject dels drèches de l'òme , de las femnas e dels muòls.
Mas parli parli e d'unes me dison que jògui solet?
Va savoir Simone.