vielhum

Un còp i avià un vièlh que parava la man, al caireforc a la sortida del metrò , totjorn al meteis canton.
Que lo planhiai cada còp qu'anavi a Tolosa crompar un libre, dins la carrièra del Taur.
Que d'una compreniai pas qu'aquel òme demòra lo ventre nus al mes de novembre , sietut sus trepador, alara que la cisampa comença d'alenar.
Un jorn que li donèt un pauc de moneda, l'òme diguèt:
- ai pas besonh de moneda...
Puta me diguèri , aquel òme vòl de bilhets.
E be non me diguèri , cal pas quichar, non pòdi pas te donar de bilhètons...
alara li respondèri:
- mas per qué parar la man?
- per dire bonjorn .
- mas de que volètz alara...?
- parlar....
- de que parlar....?
- de tot e de ren ....
- a...
-de la vida per exemple ...
Queme tornèt las paraulas de la maire de quant èri nen, de pas parlar als estrangièrs..... Levat que sarravi la cinquantena . Demorèri d'un pè sus l'autre sens saupre, tal un flamand ròsa....
-'setaz vos , ajètz pas paur....
Me sieire , pel sòl, entre los gromèls. Me damne se trufava. I pensava pas sai que? . E m'aluenhèri d'un pas , coma per me'n anar .
- facile diguèt...
-qué?
-facile de fugir sens parlar...
-èèèè per de que seria facile? Que me cal anar al doctor....
-messorga ... Qu'anètz pas veire un doctor. Una messorga... Anètz crompar de libres carrièra del Taur.
Que lo vièlh me disià mentur. Qu'avià lo front de me dire messorguièr. Quna vergonha... Que me retene pas e te li fariai passar lo gost ... Ambe un drèlh sus l'esquina al paure vièlh per n'acabar son patiras de la vida, al vièlh mecut, que tenia pas qu'una dent, e l'ajudarai aital de daissar la plaça a un mendicaire jove e plen d'avenir dins los mestièr. Quèla puta de vièlh òrre . Que lor dona l'ongla e te trapa lo braç...
Aquò's aital que virèri l'esquina, sens dire adieu. Dinhe.
E que me venguèt l'idèa que tot compte fach me foguèri estat demorat dinhe malgrat l'otrança...
Levat qu'al còp d'aprèp , quand prenguèri lo tren , puèi lo metrò, me venguèt l'idèa curiosa de me de me demandar ont podia esser lo vièlh. Non que me fasià paur... fisicament de segur e quitament spiritualament , mas que riscava de se trobar dins lo canton. Oc ben.
E que sabiai pas de que far... Ne demoravi socitos .
Aquò's dins aquel esperit que sortiguèri de la stacion "Capitòli"....