apartheid et identite nationale

argin-bottom: 0.21cm } -->

L'identitat francesa ven d' uflar d'un gras . Benlèu èra la tòca. La question nos arriba de galís.

Que deu pas nos espantar. Que la demanda es tròp simplista per èstre onèsta : « consí s'amerita l'identitat francesa? »

Doncas , cal plan comprendre que la question es torçuda tre la debuta . Supausa un grand jurada que nòta lo candidat? E que li permés de dintrar dins la granda comunautat dels dreches de l'òme e d'unes còps de la femna .

La question vòl d' agradar als electors del FN . Unes paucsvals , sai que estrangièrs, que te lor fariái plan passar un examèn de nacionalitat ... ( exemple primièra question: sètz nacional socialistas? cal plan rire un pauc...)

Pels totas de las minoritats que coneissèm ara, la question se pausa quitament pas.

Per de qué ? Per qué totas aquelas minoritats an pagat car lo drech d' estatjar aicí , a mai per las minoritats « classicas » de l'exagòne, e de segur los occitans que se tròban enganats de longa dins la cerca francesa de grandor e de la glòria , que n' avèm un brave sadol...

Que i a un besonh de libertat de paraula, de descentralizacion vertadièra que son pas de creire.

Alara qual pòt èstre la responsa a la question de l'identitat francesa e nacionala?

La responsa es que, per astre, i a pas cap d'identitat francesa (veire la còla de França de fotbal).

Senon per la libertat umana , e lo respet uman .

Qu' aicí sèm dempuèi paratge, sèm contra l' aparteid de l'identitat ...