fada occitana
La fada occitanaLa fada occitana rescontrèt un jacobin que rebalava per la carrièra.
Ela se n' anava a la bibliotèca de Mureth ont i a 14 libres occitans.
Li mostrèt lo pitre, sens o voler. L'autre li venguèt d'escruma.
Entre que s' encapriçava d' estacar lo velò, ambe la cadena vièlha.
Qu' èra pas de malvolença, sonque la volontat de s'aparar la bicicleta.
Sabi plan qu'es pas seriosa l'Istòria, subretot la dels jacobins machòs.
Mas la filha ne pensèt pas mai, e lo menèt a l'ostal .
Lo tipe se planhiá , teniá la set, subretot teniá la fam de filhas
L'òme revertava un falord quand cerquèt de la palpejar.
Dins lo tirador de la taula granda , ela trapèt lo cotèl grand.
La radió bretonejava quicòm sus la grandor de Sant Loís.
La tele ressontava la capitada d'un francés al campionat ;
del manjaires de salcisses, de chaudéls e de tripons.
La Despacha lo jornal mud del miègjorn bèl e grand,
Titolava sus ròtle major dels medecins per cas de malautiá,
Sus l'utilitat de pagar sa renda, e de s' aparar de la granissa.
D' alucar los fuòcs de crosament, la nuèch, al caireforc.
D'informacions de la primièra importància pels jacobins.
Tot parièrs als jornals regionals del monde francimand.
La fada occitana escupiguèt e afustèt la lama tres còps .
Sus la pèira d' amolar. E lo sanhèt com' un pòrc lo jacobin.
Que la fada occitana aima pas los grimacièrs, e los vergonhos .
Que volètz la fada occitana aima los òmes, tot plen de sa vertat .
af
Commentaires
Enregistrer un commentaire