miralh

STAR

Miralh e amarum e fèsta de la lum,

Cada jorn son rebat, dins la sompa d'argent,

Cada riu son resson, a l'aiga de la font

E crusèlas son las cançons dels enfants.

Q' òm se clina un jorn amb sa cara grisa,

Cap un estrangièr que se clina tanben.

Lo cais entredubèrt , la masca d'espaventa.

Un sorire becarèl, de las dents de davant

De que son aquelas regas al front?

Aquela pèl rufa? Las flors sus las mans?

Aqueles plecs de l'arma? Aqueles oblits?

Me damne. Un estrangièr me dintrèt pel còs?

Sens que degun s' endevinèsse l'engana

Sens que degun brandiguèsse lo clas .

Cap de Dieus per sonar la fin del jòc?

Seriás tu lo vièlh aganit de la boca badanta?

Que se quilha davant ieu amb lo meteis nas?

Davant lo miralh qu'emplena tota la cambra.

Las annadas fugisson tal un issam de sèrps,

Fotre ..Aquel rebat de luna dins los cabels?

Seriás polit mon vièlh. Sens los mossegals

falses dels recòrds , e las desanadas.

L'amarum sorne de la joinessa passida,....

t'aganta l'arma, e quequejas de paur .

Cada jorn a se quilhar la cara , fàcia al cèl,

Aquel falorditge t'a afrabat la pèl.

Torne te lèu a la cambra plonda.

A cada trauc son lusèrp...

De son buf, m'alisarà los uèlhs,

D'una rosal leugièra nascuda de las parpèlas ...

Un pecic de pebre , qualques petales de ròsa

Una olor d'encens entre los linçòls de seda .

Me portarà solaç e qualques anuçòls.

Sab çò que me cal, tre que lo còr me dòl.

AF




Commentaires

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament