ESTIVADA


A l'Estivada non serai,

L'estiu revèrta al mes de mai,

E los amics non trobarai,

A l'Estivada non anirai.

Totjorn i a quicòm que truca

Cada còp un daquòs davant.

Quicòm que me pren a l'ase.

Quand cèrqui la rota de Cayssiòls.

A l'Estivada non vendrai.

Solide, traparai pas la capitada

Al cuol me pren la malautiá ,

Que vòls, a la fèsta als aujòls ,

Me rebali com'un cagaròl ,

Que cerca sa fuèlha d'ensalada .

Me desencusi , entre qu'eissugui,

Quatre lagremas, un parpalhòl,

Se ven pausar a las parpelhas,

Per me secar lo sang de l'arma.

Que ieu me plori sus la calada.

Torna mai una mala astrada

Va, que serai pas a l'Estivada.

I a pas que lo vin a mon atge

Per me tornar l'espèr de mai;

Lèvi la copa per l'Estivada ;

Pels Diusses de la lenga d'òc.



Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament