la dinkie toy- novèla tròç5 ou l'apprentissage du capitalisme

Seguida

La Zize e la Piche m'an aprovat. Mas lor calguèt sautar per passar per de colhas mòlas , segond la lei del : « sias pas cap». Tot sol de sa mena Caï refusèt d'obesir , dins de talas condicions e de bramadís pas suportables . Cò qu'amodèt una brava tornada de còps de pès , de ponhals , de butals, d'emplastres, de carpans, una mesclada de la mai bèla, ont d'unes deguèron manjar de la fuèlha de platana , abant de demandar perdon . Me soi alunhat per sautar pus luènh , segur de poder batre lo recòrd de Mandon .

Me pensavi plan de lo melhorar, aquela puta de recòrd, mas soi tombat sul cuol , pus precisament sul còccix , l'òs bertranal, fondamental del fondament, e que subte me lo faguèt saupre. Japèri tant fòrt , qu'un emplegat caminòt venguèt veire çò cridava aital. M'aconsiderèt una menuta mentre, que me rotlava pel sòl , en gemegant , e laissèt tombar mespresent : «- cala te pissaire , arrèsta de gular coma un gat qu'òm estripa, un pòrc qu'òm trauca ... virèt l'esquina en mormolhant ........aquel dròlle es una colha mòla »

Pauc a pauc las estelas lusentas que me passavan davant los uèlhs desapareguèron....Ne demorava que quicòm m'avia agantat al cuol. En cercant a paupas , pausèri la man sus la causa de l' òrre patiràs. Aquò èra un carri miniatura que teniá dins la man. Una meravelhosa traccion avant roja amb de portièras qu'òm podiá dubrir , amai lo tech e lo capòt tanben. Una causa excepcionala , rara , inausida , subrebèla que veniá de desnisar dins lo patiment de mon coccix . I escupiguèri sus las rodas . La netegèri coma cal amb un pauc de saliva e eissuguèri amb la camisa. Èra quitament nòva. L' astrada veniá de me far un signe. Cregueri de m'estavanir de benastre . Lo teniái lo meu miraclonèl.

Notèri pas lo silenci subte de la còla . S' ausissiá l'alenada del vent.

• de qu'as trobat? diguèt Peque
• con... una dinkie toy diguèt Caî

Mandon parèt la man.

• mòstra!

M'aparèt de sas arpas de rat .

Me cambièt pas lo fial de las idèas La jornada èra acabada per ieu. Los autres existissián pas mai. Soscavi ja de la tebesa e amistadosa cambra que m'esperava. Voliái me recaptar , me retrobar sol , per me congostar de la descuberta e l' incresabla astrada de la vesprada . Piquèri drech cap a l'ostal , mas los autres me barrèron lo passatge.:

• e ont t' en vas?
• ben a çò meu.
• aital?
• As pensat a lo que la perdèt? diguèt lo Peque .
• 'magina que venga la cercar.... diguèt Caï
• e encara melhor que s'encapriça de la cercar de pertot.... i tornèt la Zize
• e òc serias pas qu'un panaire tu...i anèt Mandon
• tròp egoïsta .... diguèt lo Check's

Me preparavi de far un sprint , quand lo Peque trobèt un rasonament mestre :

• e gari que pòdi pas èsser complice d'aquel raubament...

Lo Peque èra filh del brigadièr mèstre de la gendarmariá. Ajustèt:

• imagine mon père rentre et me dit : «y en a qui volent des toys paraît-il» Tu serais pas au courant des fois? Non pòdi pas esser complici d'aquesta afar .

Puèi ajustèt:

• escota t'en fagas pas , i a pas cap d'enganas , saps pas? òm va la pausar sus la paret, a la vista de totes, subretot per que lo que la perdèt , pòsca te la trobar sul pic, quand vendrà per aicí . 'Maginas , mas m'estonarai que venga pas, lo tipe pel tren de set oras , o que posca pas venir aqueste ser, per una rason o una autra, ben , serà teuna , normal , camarada , i a pas cap d'engana : « lo primièr que tròba ven lo novèl proprietari » coma avèm totjorn dich.. Normal. Non?

Totes an capejat bravament : «cap d'embolhs , ieu n'ai jà una, pus polida que la teuna de dinkie toy, ten, ren a fotre d'una autra ; se vòls m'en va montar la garda e farai petar l'uèlh , pòds me creire.... Totes , levat lo Caï que me diguèt: «e duganel , son en passa de t'enganar» . Causa que sabiái dempuèi bèl briu....

Siès oras tindavan al relòtge gigant de la gara. Me soi pensat qu'èra una colhonada , e que calia trobar quicòm per m'aparar . Mas aviái la cap voida, èra vengut tal una avelana rosigada pel vèrm. Me calia resistir una ora de mai, pas qu'una pichona ora....

Trantalhèri un moment avant de la pausar sus la paret. Ai netejat la tèrra sul ciment, amb la man, puèi bufat un brave còp per escampar la posca , e, la metèri al mitan de la placa cande , lo capòt virat cap al meu ostal.