la dinkie toy- novèla tròç6 ou l'apprentissage du capitalisme FIN

Novèla dinkie toy .e fin.....

Sul pic quicòm me prenguèt las timps. Per malastre que los autres se sarravan d'ela. Alara trapèri un drelh . E tracèri un ceucle a l'entorn de ieu, dins la posca , per marca las raras ,que degun deviá pas passar. E aqui que lo Peque niflèt: « e ben la fisança renha». Respondèri: «coma òm coneis los sants, òm los prega» . Montèri una garda feruna, davant lo ceucle magic que la dinkie toy n'èra justament al mitan.

Vertat qu' aquela traça d'autò èra venguda lo mitan del monde. Aquela meravilhosa veitura roja . Pauc a pauc l'air s' endevenguèt mai espés. Chek's primièr envegèt una primièra sageta...:

• bon les mecs , on va pas y passer la nuit, n'i a que pòdon tornar a l'ostal. Avèm pas besonh d'èstre sèt per montar la garda, a mai per una veitura poirida. La Zize? Caï ? Non? Senon lo teu paire te va agantar Mandon , e tu Caï que ditz que la maire te laissa tombar des gautons , de longa, a boldre....
• solide, marca dètz, respondèt Mandon...
• t' en fagas pas per ieu, i tornèt Caï.

Mas a siès oras e mièja , aquò's la maire de Caï que sortiguèt sul sulhèt per lo sonar. Puèi foguèt lo torn del paire de Chek's de japar de la pòrta del cafè Rolatabilha , aprèp l'aperitiu, , sul còp de sèt oras manca un quart , lo quiti fraire de la Zize venguèt lo pescar, amb son side car american . Fin finala, nos sèm tornar trobar tres rainals alentorn de la cloca , pas un de mai a velhar l' incresable tresaur, que fintavi de longa, per m'escapar la libertat amb ela , que me fintava ela tanben, de sos uèlhs pichonèls de faras sus la parèt de ciment emposcat . Pauron, òm auriá dich la santa verge . Me prometèri d' alucar un cire, qu' ajesse la moneda, e de la metre al mitan de la meuna grépia , entre fuèlhas rojas de davalada, e cauquilhatges de totas fòrmas e de totas las colors, que recaptavi a Marselhan......

Erem pas mai que tres: Lo Peque , Mandon e ieu.

- e ara , que fasèm? Vas pas veire l'express Peque? Manha te , es anonciat.... diguèt Mandon en fintant la traccion....

- vai z'i tu, mentre que gaitem , nos' n' parlaràs... respondèri.

• benlèu que lo tipe vendrà pas aquesta ser, benlèu es malaut e tornarà pas que deman ....
• mas quin tipe?
• E ben lo que la perdèt pardi. Que benlèu pòt pas venir uèi.... me demandi se la caldriá pas daissar aquela nuèch.... Per i daissar lo temps....Al tipe...
• non , ieu cresi que tornarà aquesta ser .... 'maginas que l' ajas perduda ...

A set oras manca cinq , la veitura de la gendarmariá arrestèt tot pròcha de nosautres , e lo paire de Peque reguèrge lo sonèt asprament:

• monta ... e t' o dirai pas dos còps....

Paura ne'n ploravi de benastre . Lo Peque crosèt los dets cap a ieu , per m'escampar lo malsòrt.

Dius, Maria, Josèp, me demorava pas que Mandon....

Lo salut venguèt de dòna Bonassiès , que lo cridèt dempuèi l'espeçariá de l'Estela del Miègjorn : «e bé Armand , tu peux faire fissa que ta mère t'espèra... é ò.»

Mentre que l'agachava , la boca en cuol de galina, ne'n aprofechèri per traçar la rota, trapar la traccion, e córrer coma un perdigal a la dubertura de la caça, desalenat , sens me revirar un còp . Cregueri de m'estavanir . Solide qu'ai batut un recòrd aquel jorn benesit. Los parents m'ausiguèron pas sautar dins la cambra, de la fenèstra, en m' arrapant al telh de la cor. E lo can de la vesina aguèt pas lo temps de sortir de sa tuta per udolar. Aquò fasiá partit del miracle .

Dempuèi aquela escorsa plan urosa, polit remembre d'un estiu secarós, me soi totjorn pensat que lo « capitalisme » e lo raubament, revertava una pichona veitura pausada sus una paret. Un polit daquòs tombat del cèl, nascut del non res, ofèrt al pus finaudèl, a la cobesiá dels òmes, sens que degun se trachèsse jamai de l'origina, dins l' aparéncia d'una escorsa dubèrta. Tot aquò al nom de la libertat, de l'egalitat, de la concurréncia o de la lei del mercat. Paraulas, paraulas, paraulas, per panar melhor.

Pr'aquò tot èra falsièra....

Fin finala , a uèch oras una femna furgava las fuèlhas del terren de petanca . Un caminòt li demandèt de que sanava. Respondèt que cercava una pichona veitura roja . E l' emplegat se toquèt lo front del det guinhaire....

E la femna cerquèt dusca a la nuèch.