Sisson

Anem Sisson te sortirem ,

Ont t'escondèrem al cementèri,

De la parèt , muda e pudenta.

Tal una gàbia d' HLM

Perdona me, mas cal de temps

Per escalprar la pèira dura

E cavar la tèrra oblidosa.

Pareis que lo temps serà bèl

Qu'i aura  que de solelh,

Per alisar las lausas lusentas ,

Benlèu l' air, trobaràs fresc

E los aucèls, gaire cantaires,

Tira, estrenarà nòstre canton

Tota sola, coma una granda;

E t'esclairaràs de ma mòstra ,

Per preparar la nòstra jaça

Qu'un jorn polit de davalada.

Ne parlarem aicí, risolièrs .

Curiós lo vial jos la luna

de posca d'òsses e de carn,

Lo cementèri dels occitans

Al mitan del mes de setembre

Sonque uèch sègles davant.