per la fenèstra
Per la fenèstra passa la tuba,
E la frescor de la davalada
E qualques còps las fuèlhas
de poèmas d'arbres garrèls ,
fachs de pluma d'estornèl
que caminan en tropelada
Pas pas se morir còp sèc ,
d'un còp de bèc d' agassa.
La gata manja sos pesolhs.
E los darrièrs parpalhòls.
E lo factor passarà tot ara.
Per far udolar los cans.
Tape amb l' artelh mèstre
sul clavièr de la vida,
per marcar la mesura.
Sonque que la musica tinde!
E vesi plan que lo monde fa ça mèsme
Que sem totes parièrs, coma estornèls .
E m' endormirai content ,
en escotant aha.
Entenc una mica? He mai vist una gata menjar les papallones:) Però el gos no li agrada el carter. (Ha de ser una espècie en extinció en aquest món d'internet).
RépondreSupprimer