per la fenèstra

Per la fenèstra passa la tuba,
E la frescor de la davalada
E qualques còps las fuèlhas
de poèmas d'arbres garrèls ,
fachs de pluma d'estornèl
que caminan en tropelada
Pas pas se morir còp sèc ,
d'un còp de bèc d' agassa.
La gata manja sos pesolhs.
E los darrièrs parpalhòls.
E lo factor passarà tot ara.
Per far udolar los cans.
Tape amb l' artelh mèstre
sul clavièr de la vida,
per marcar la mesura.
Sonque que la musica tinde!
E vesi plan que lo monde fa ça mèsme
Que sem totes parièrs, coma estornèls .
E m' endormirai content ,
en escotant aha.

Commentaires

  1. merike28 octobre 2011 à 05:42

    Entenc una mica? He mai vist una gata menjar les papallones:) Però el gos no li agrada el carter. (Ha de ser una espècie en extinció en aquest món d'internet).

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite