per la fenèstra

Per la fenèstra passa la tuba,
E la frescor de la davalada
E qualques còps las fuèlhas
de poèmas d'arbres garrèls ,
fachs de pluma d'estornèl
que caminan en tropelada
Pas pas se morir còp sèc ,
d'un còp de bèc d' agassa.
La gata manja sos pesolhs.
E los darrièrs parpalhòls.
E lo factor passarà tot ara.
Per far udolar los cans.
Tape amb l' artelh mèstre
sul clavièr de la vida,
per marcar la mesura.
Sonque que la musica tinde!
E vesi plan que lo monde fa ça mèsme
Que sem totes parièrs, coma estornèls .
E m' endormirai content ,
en escotant aha.

Commentaires

  1. Entenc una mica? He mai vist una gata menjar les papallones:) Però el gos no li agrada el carter. (Ha de ser una espècie en extinció en aquest món d'internet).

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament