cimetière du XXI siècle

Cimentèri a Murèth,

Un estadi , una escòla
Pas un sèti, pas un banc
Pas un arbre, pas qu'un cat
Que te seguís de longa
dins la rega tan plonda
Que los òmes se cavan,
Al prat de la batalha.
De tota eternitat; muts e nus .
Una parèt de panèls de forclum
destriga los mòrts dels vius.
Los qu'alenan son chuc
De la tèrra roja e pesuga .
De los que sòmian sa joventut,
En tapant dins la bala de cuèr .

Ren i a e ren vendrà...
 
Ren per se descansar l'idèa,
E creire sonque de se ramicòrdar
Cap de beutat, cap de colors
Ren per levar lo cap, pensatiu,
Sus un vòl de palombas
fintar las flors, o esperar
de se clinar a sa tomba
dins l'escurina pietadosa
d'un cipressièr torçut,
d'un olivièr descabestrat
verd .... o blau e reiral
Paures ne sem venguts
als temps industrials ...
Cadun son mètre a pron pena
Sa bauma dins sa pèira de posca ,
Dessús son trassa de trepador
l'alèia dels nòstres mòrts
Que lo remembre trebla
Coma l'air o fa sul quitran.....
de l'estrada ...... Dusca a la nuèch.
Tot me ven trist.

  trist a ne morir.....lo cementèri

Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

l'escorsa