cadun sa crotz e lo camin que va ambe el .




Mentre que d'unes sòmian pas que d'eurò de fot, d'autres cercan encara e totjorn  Occitània e lor arriba mantuns còps de la veire de pertot ..... Dins son camin , davant l'ostal, dins Itàlia a Pisa , quora un novèl papa es elegit, o davant lo Capitòli un jorn de protèsta , un jorn ont se demanda  la reconeissença de la lenga , coma altres còps demandavan la pluèja.

Fin finala, òm aimaria plan que l'avenir de la lenga reverta la de la torn de Pisa  totjorn amenaçada , mas nos pareis de mai en mai que los arquitèctes francimands an pas agut jamai l'enveja de la sauvar. 
Salud a te pelut de la guèrra granda, mòrt a Verdun dins un fangas, per la França la libertat l'egalitat e la fraternitat,  sens saber que la tia lenga avian de cessa de la tuar, quitament quora crebava dins una trencada ambe los tudèls defòra .  








Commentaires

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

poèta occitan

Lo 101 unen despartament