trabalh familha patria
Tu e ieu sèm parièr, òc , coma la
man e los dets , cosins qué!
Solide que nos sèm pas vistes d'una
passa , lo va e ven de la vida ,
E uèi , tu e ieu , coma fraires dins
la meteissa cosina a trimar,
E tu que fa debotifarra mentre que ieu
neteja los tudèls,
per emplenar salsissa e salsisseta , a
mai trenèls o tripos ,
T'aimi Joan de m' aver logar far gaire.
Soi valent ! Coma un fraire !
Que montèri naut lo fenestron de
fuòc, a Sant Joan, per cambiar de mèstre .
Escota ma causida per me sarrar de
Joana , logada acò de teu,
De la bòrda del valat .....Qué? La
pus bèla del Roergue !Mai que las Borinas !
- sèm pas aquí per cantar de patruòlas ? Se fregar lo morre....
dins l'escurina , a l'amagada ; alara
que lo trabalh espèra.... De longa
Josèp que parlavi pas d'aquò ,
Catarina es 'na cosina germana nòstra, coma a tu ...
Te'n sovenès pas Josèp , que sèm de
parentalha ....
- um um ..........qu' aici avèm fòrça trabalh de far....
- Mas t' agrada pas qu'o fasèm?
- Pas gaire....I arribam pas! M'aviam dich ; pas d'afar ambe la familha . Me soi enganat ...
Que me demòra? alara Josèp m'en vau
al nòrd ambe Catarina a Paris belèu....
-Adiu Josèp.
Lo pais ven un desèrt.
Commentaires
Enregistrer un commentaire