Mirgas e Mascles (2)

Of Mices and Men J Steinbeck….
(Des souris et des hommes – second tròç)
Mirgas e Mascles
Tot d’èl èra definit : de las mans pichonas e fortas, dels braçes linges , del nas fin e ossut. Eri seguit per son contrari, un òmenasse , a la cara infòrma, als ulhasses palles, a las espatlas tombantas.Marchava pesucament , en rebalant un pauc los pèds coma un ors rebala las patas. Sos braçes , sens trentolar , penjavan balendrejant als sèus costats.
Lo primièr òme s’arrestèt subte dins l’esclarcida , e, son companh manquèt de li tombar dessus. Levèt lo capèl e, l’eissuguèt ambe lo dèt guinhaire que faguèt claquar , per ne far gotar gotar las susor. Son camarada daissèt tombar las flaçadas e, s’aplatussant pel sòl , de ventre , se metèt de beure a la susfacia de l’aiga vèrda. Bevia a grands còps , en reganhant , com’un caval. L’òmenon se sarrèt d’el nerviosament.

-Lennie , diguèt , sècament , Lennie , miladiu, bèu pas tant qu’aquò.

Lennie contunhèt de reganhar dins l’aiga estadissa. L’òmenon , se clinèt , e , lo butèt per l’espatla.

-Lennie , te’n vas trapar de mal , coma a nuèch passada.

Lennie cabuçèt tota la tèsta dins l’aiga, tanben lo capèl , puèi se seguèt sus la riva ,e lo capèl gotava sus la vesta blava , e li rajolava dins l’esquina.

-Va plan , diguèt , bèu ne’n un pauc Jòrdi . Bèu ne’n una brava glopada.

Risolejava d’un èr uros.
Jòrdi destaquèt la saca, e la pausèt doçament pel sòl.

-soi pas segur, que l’aiga sia bona, diguèt. Om diria de sanha, qu’a d’escruma.

Lernnie trempèt sa gròssa pata dins l’aiga e, arpetejant dels dèts , la faguèt gisclar.
De ceucles s’alarguèron dusca l’autra riva e tornèron dau lor punt de partença . Lennie las gaitava.

-gaite , gaite çò que faguèri .

Jòrdi se genolhèt a l’abroa de l’aiga ,e beguèt dins sa man , a pichons còps rapids.

-al gost pareis bona, sia. Praquò sembla qu’i aje pas de corrent. Devrià pas ne beure Lennie que sembla pas correnta , diguèt d’un ton descorat . Sai que beuriàs al toat s’èra asetat .

Se jitèt d’aiga pel morre e se desbochardèt ambe la man, jos lo menton e al torn de la nuca. Puèi tornèt metre lo capèl, s’aluenhèt de l’aiga, enauçèt los ginolhs qu’enceuclèt ambe los braçes. Lennie lo gaitava e contrafaguèt Jòrdi en tot , remontèt tanben los genolhs , los prenguèt entre las mans , agachèt Jòrdi per veire , se tot èra estat fach coma calia. Clinèt un pauc mai lo capèl sus los uèlhs , per qué siaguesse tot juste coma lo capèl de Jòrdi.
Jòrdi malanconiosament mirava l’aiga . Lo solèlh colcant li fasià l’òrle dels uèlhs roginèls. Diguèt enferonit :
-auriam pogut tanben rotlar dusca’l ranch se aqueste calfaire de mèrda , avià sauput çò que bargava .
« Avètz pas pus qu’un boçin de camin de far sus la rota granda, que diguèt , un traça de boçinèl de camin.
« Miladius , prèp de quatre milles , aquò’s çò qu’i avià. Sonque , la vertat , aquò’s que volià pas s’arrestar al portal del ranch. Plan tròp fenhant per aquò. Me demandi se cresia pas de casèr de s’arrestar a Soledad. Nos fot defòra, e puèi dis : pas qu’un pichon boçinon de camin sus la rota granda !

T’apromèti qu’i avià mai de quatre milles. E ara fa calor.
Lennie lo regardava timidament :
-Jòrdi ?
-E òc, de que vòls ?
-Ont es qu’anem nautres , Jòrdi ?
D’un saquejal , l’omenòt baissèt l’ala del capèl e jetèt un agach amenaçant.
- mas puta as ja oblidat aquò ? Amai me lo caldria te dire quant de còps ? Miladius que sias con tu !
- ai oblidat, diguèt Lennie doçamenton . Ensajèri d’oblidar pas ? Te juri de vrai ensajèri Jòrdi.
- Va plan . Donc , te lo vau dire ; qu’ai ren en tren. Tant qu’a passar lo temps , pòdi ressegar las causas , que puèi las oblidas , e ièu que te las torni dire.
- Ensajèri e ensajèri diguèt Lennie, sonque serviguèt pas a res. Me remembri los conilhs, Jòrdi.
Fot-me la patz ambe los tèus lapins . I a pas qu’aquò que pòscas te recòrdar, los conilhs. Anem ! Ara , escota, e, aqueste còp , fai d’esfòrçs per oblidar pas, qu’ajam pas d’enganas. Te sovenes quand t’èras seitut a l’abroa del trepador., dins Howard Street , e que mirava lo tablèu negre ?
Un sorire de contentament esclairèt la cara de Lennie.
-De segur, Jòrdi, que me remembri d’aquò… mas … de que faguèrem aprèp ? Me remembri que i aguèt de femnas que passèron e que diguères … diguères…
-Te trachèsse pas de çò que diguèri . Te remembras que sem anats acò de Murray e Ready , e qu’òm nos i donèt de cartas de trabalh e de bilhèts d’autòbus ?
-e òc , de segur Jòrdi, me’n soveni aquò rai.
Sas mans desapareiguèron subte dins las pòchas del costat de la vèste.
Diguèt doçament :
- Jòrdi… Ai pas la mèuna . Sai que l’ai perduda. Desesperat , mirava lo sòl.
- L’as pas jamai aguda , bogre de colhon. Las ai totas las doas aici. T’afigures pas que te laissarai portar ta carta de trabalh ?

Lennie grimacèjèt de solaç
- ièu… cresiai que l’aviai metuda dins la pòcha .
Jòrdi li jitèt un agach ponchut.
-de que ven de sortir d’aquesta pòcha ?
- i a ren de ren , dins la mèuna pòcha , diguèt Lennie , amb’ astucia.

La seguida se volètz