Mirgas e Mascles

Of Mices and Men

J Steinbeck

o

Mirgas e Masclas.

Seguida

Sortiguèt son quasernet de logatge de la pòcha e lo dubriguèt lai ont un gredon aseparava las paginas.

Tot exprès , Jòrdi jetèt un agach sevèr , e Lennie d’un sinhe de cap , mostrèt qu’aviá compres. Lo patron lequèt lo gredon.

-consi te sonas ?

-Jòrdi Milton.

- E tu ?

Jòrdi diguèt :

-se sona Lennie Small.

Los noms foguèron escriches dins lo quasernòt.

-vesem, sem lo vingt, miètjorn , lo vingt.

Barrèt lo quasernòt.
- ont avètz trabalhat , totes dos ?

- dins lo Nòrd, a Weed, diguèt Jòrdi.

- tu tanben ? a Lennie

- òc ben, el tanben, diguèt Jòrdi.

- trufarèl, lo patron mostrèt Lennie del det .

- es gaire lengut, e ?

- non, pas gaire , mas pel trabalh , es valent . Fòrt com’un brau.

Lennie se risejèt d’aurèlhas , per el meteis.

-fòrt com’un brau, resseguèt.

Jòrdi li jitèt un agach sevèr, e, Lennie vergonhos, baissèt lo cap.

Subte , lo patron diguèt :

-diga me e , Lennie levèt lo cap, de que sabes faire ?

Espaurugat , Lennie agachèt Jòrdi , per cercar d’ajuda,

-pòd far tot çò qu’òm demanda, diguèt Jòrdi.

Sai condusir ,las muòlas, pòd carrejar de sacas de grans, tenir un escarifacator. Avètz pas que de l’assatjar.

Lo patron se virèt a Jòrdi.

-alara per de qué lo laissas pas respondre ? De que t’amagas darrièr lo cap ?

Jòrdi cridèt d’una votz fòrta :

-Ò ! disi pas qu'es pas inteligent. Que non. Mas disi que, per l’obratja , ne’n fot un brave còp. Pòd levar las cargas de quatre cents liures.

Lo patron d’un èr caput , tornèt metre lo quasernet disn la pòcha. Se butèt los dets gròs dins la cencha, cluquèt un uèlh gaireben.

-diga un pauc çò que vendes ?

-ièu ?

-disi , quand d’argent as metut , sus aquel òme ? Li prendrias pas la paga un còp ?

-diaussis que non . Alara vos amaginètz que vòli lo vendre ?

-Me damne , que jamai vejèri aital , un tipe s’interessar a un autre. Sonque, que vòli saupre ont es ton interes.

Jòrdi diguèt :

-aital…. Qu’es lo mièu cosin. Prometèri a la sia maire que me trachariai d’el. Trapèt un còp de pèd de caval , quand èra gafet, dins lo cap. Es coma tot monde. Sonque es pas inteligent. Mas pòd far çò qu’òm vòl.

Lo patron se revirèt a mièg.

-Dius sab qu’avem pas besonh d’èstre rusat per carrejar los sacs d’òrdi. Mas qu’assatjèssètz pas de m’enganar , Milton. Que te vèlhi. E perque parterètz de Weed ?

-lo trabalh èra acabat, diguèt Jòrdi lèu.

-quna mena de trabalh ?

-òm cavava una posaca.

-a, va plan... Mas assatjatz pas de me rotlar , per que laissarai pas far. N’ai vist de finaudèls dabant vosautres. Aprèp dinar , anirètz trabalhar al gran. Òm recapta l’òrdi a las escodièiras .

Partirètz ambe la còla de Slim.

-Slim ?

-e òc , un grand rotlièr. O veiras per dinar.

Se revirèt subte, e , partiguèt a la pòrta, mas, avant de sortir , se virèt encara e fissèt longament los dos òmes.

Quora lo bruch de sos passes, se fogièt aluènhat, Jòrdi se tornèt a Lennie.

-cresiai que diriás pas un mot. Cresiai que te divias calar lo clapet , e, me daissar lo soenh de parlar . Un pauc mai , e , nos perdiam la plaça…

Lennie desolat se fitava las mans.

-oblidèri Jòrdi.

-e òc, oblidères. Oblidas totjorn, e me cal nos tirar d’afar.

Se daissèt tombar pesucament sul lièch.

-ara, nos espiga. Ara me caldra permejar per pas far de gafa. Vas te calar aprèp aquò ?

Puèi soquèt dins un silenci malanconic.

-Jòrdi.

-de que vòls encara ?

-jamai trapèri de còp de pèd de caval pel cap, diga Jòrdi ?

-aquò valdriá milhor que n’ajèsse trapat diguèt Jòrdi missantament. Nos levariá un brave molon d’emerdaments a totis.

-diguères tanben qu’èra mon cosin Jòrdi.

-Oc ben, Qu’èra una messorgua. E que soi bravament content que ne sia una . Que se per astre, èri de la parentat , me fotriai sul pic, una bala dins la pèl.

S’arrestèt subte e s’avançèt a la pòrta dubèrta, e agachèt defòra.

-e tu de que fotes aqui d’escotar ?

Lo vièlh dintrèt dapassèt disn la cambra. Teniç l’escoba a la man. Un can de pastre se rebalava darrièr el, lo morre gris, ambe d’uèlhasses palles de can vièlh e òrb. Penecosament lo can se n’anèt dins un caire de la cambra, e garrelajant , se jaguèt, ambe un reganhal sord. Puèi

Se metèt de lecar lo pelatge gris e rasput. Lo vièl esperèt , dusca que lo can se pausèsse.