Of Mices and Men (seguida)

Of Mices and Men
J Steinbeck.

seguida .

O Mirgas e Mascles

Lennie supliquèt, conta-me . Te pregui, Jòrdi.Consi faguères altres còps ?

-t’agradas tant qu’aquò ? Va plan, te vau contar e puèi , aprèp, soparem.

La votz de Jòrdi venguèt grèva. Ressava los mots sus un cèrt ritme coma se los aviá jà dich mantuns còps.

-los tipes coma nosautres, que trabalhan disn los ranchs, i a pas mai sol sus tèrra . An pas cap de familha. An pas d’argent en çò sèu. Van dins un ranch estalviar un pauc d’argent, e puèi van a la vila , e despensan tot… e quora an tot minjat , van trimar dins d’autres ranches. I a pas cap de futur per elses.

Lennie èra encantat.

- ‘quò’s aital… 'quò’s aital. Ara conta-me consi es per nautres.

Jòrdi contunhèt :

-per nosautres, aquò’s pas aital. Nosautres, tenem un futur. Avem qualqu’un per se parlar, que s’interessa a nosautres . Nosautres aurem pas besonh de se seire dins un cafè e despensar de moneda, per qu’avem pas cap de luòcs ont anar. Se los autres tipes van en preson , podon plan crebar , tot lo monde se’n tracha . Mas pas nosautres.

Lennie intervenguèt :

-mas pas per nautres ! E per de que ? Perqué … perqué ièu, t’ai per te trachar de ièu, e tu , m’as per me trachar de tu , e aquò’s aital.

Richonejèt gròs , uros.

-contunha, ara Jòrdi !

-o sabes de memorià. Que pòds far tu meteis.

-non , tu. Qu’oblidi totjorn quicòm. Diga-me consi serà.

-ben vaqui . Un jorn recaptarem tot nòstre argent , e aurem una borieta, e un o dos ectaras, e una vaca, e de pòrcs…

-Òm viurà coma de rendièrs, cridèt Lennie. Aurem de lapins, e los lapins dins las gabias, e la pluèja l’ivèrn, e lo fornet, e la crema sus lach que serà tant espessa qu’òm poirà a pron pena la copar. Conta me aqui, Jòrdi .

-perqué lo fas pas tu meteis, o sabes tot de còr.

-non… conta… tu. Aquò’s pas çò mesme. S’es ièu que tu. Contunha… Jòrdi. Consi suenharai los conilhs ?

- e ben diguèt Jòrdi , aurem un crane òrt, e una lapinièira , e de pols. E quora plourà l’ivèrn , òm dirà, lo trabalh , òm se’n chauta, e aluquarem un fuòc dins lo fornet, e nos seitarem a l’entorn, e òm escotarà la pluèja caser sus la teulada… Merda !

Sortiguèt lo cotèl de la pòcha.

-ai pas lo temps de ne’n dire mai.

Fiquèt lo banèl dins lo coberton d’una boita , la dubriguèt , e la passèt a Lennie.Puèi dubriguèt la segonda . Sortiguèt doas culhèras de la pòcha e ne passèt una a Lennie. Jòrdi faguèt un gest ambe la culhèra.

-de que diràs deman quand lo patron te pausarà de questions ?

Lennie quitèt de machugar, engolèt la mangicla. Sa cara èra concentrada.

-ièu… Li dirai… Li dirai pas un mot.

-òsca ! perfièch Lennie ! Qualques còps fas de progrès . Quora aurem nòstres dos ectaras, te daissaria suenhar los conilhs, solide. Subretot que te remembres tant plan coma aquò.

Lennie s’estrangolèt d’orgulh.

-pòdi me’n sovenir, diguèt.

Jòrdi tornèt far un geste ambe la culhèra.

-escota, Lennie, vòli que notèsses plan ont nos trovem ara e consi es apraici. Poiràs te remembrar aqueste ròdol non ? Lo ranch es censat a un quart de mille , dins aquela direccion. I a pas que de seguir la ribièira.

-de segur , diguèt Lennie, pòdi me recòrdar d’aquò. Me sovenguèt pas de me calar ?

-naturalament . Va plan , escota. Lennie… Que t’enganèsses pas encara dins una missanta afar, coma o faguères n'i a gaire, senon , vendràs aqui , sul pic e t’amagaràs dins los bartas.

-t’amagaràs dins los bartasses, diguèt Lennie suaudament.

- t'amagaras dins los bartas dusca’l moment ont te vendriai quèrre . Poiràs te remembrar d'aquò ?

-oc ben, de segur Jòrdi. M’escondrai dins las matas, dusca que vengas.

-sonque que caldrà pas cercar de bregas , que se per cas, te laissarà pas suenhar los lapins.

Escampèt la boita voida dins la randura.

-non , me trairiai pas d’istòrias, Jòrdi. Dirai pas un mot.

-va plan . Porta me la saca aici , prèp del brasal. Òm s’agradarà milhor per dormir. Los uèlhs levats al cèl e las fuèlhas. Empusa pas lo fiòc . Anem lo daissar tombar.

Faguèron lo lièch sul sable, e a mesura que las flamas baissavan, lo ceucle de lum s’estrechissiá. Las brancas torçudas desapareguèron, e ne demorèt qu’una lusor palla per devinhar las cambas dels aubres. Lennie apelèt dins l’escuresina :

-Jòrdi dòrmes ?

-non. De que vòls ?

-caldrà de lapins de color diferenta Jòrdi.

-oc , plan segur , diguèt Jòrdi aconsomit. N’aurem de roges, de vèrds, e pèi de blaus, Lennie. N’aurem de milions.

-ambe de longs pèlses. Per qué poiriai tanplan me’n anar , Jòrdi, e anar viure dins una bauma.

-poiras tanplan anar te far fotre, diguèt Jòrdi. Cala te ara.

La lusor roja , pallisiá sus lo caliu. Amont sus los puèges, dessus de la ribièira , un coiòt japèt, e un can li respondèt de l’autre costat de l’aiga.

Las fuèlhas dels sicomòres mormolhejèron al buf leugièr de la nuèch.