Severac lo Castèl.Lo meu païs... 1954
Nostalgia , me pren, la cachavièlha, la masca adormida, al lièch
Escampada als vents leugièrs, lo rebat d'un braç que se brandís
Per semenar suls ròcs sas granas , sos còdols , ambe son àrpia sortida de la tèrra
Las granas al gost de lima, de cima, drudas coma las granas de tranuga.
Es la Tèrra òrra! Qu'endura l'auratge , lo patiràs , la granissada
De nòstras travèrses magres, que lo pastre artelha pas mai.
Qu'alisan sa susor . Qu'asaigan la sang , las plors? Que clavan las paurs ,
Parlatz de que al just? Sénher . Vegèri plan que parlejatz naut.
Ne'n coneissètz fòrça de causas sus la mòrt de las lengas..
Tomba plan , la meuna es a mand de crebar .
Sénher lo director de la diversitat francesa.
Oblidetz pas que l'occitan es benlèu un òme.
Quequejatz pas , dins vòstre parladís , quequejatz pas .
La nòstra lenga nos escapa. La font se cala, s' estorrís, alena coma un peis sul pont.
Quand lo pescaire li dubrís lo ventre.
Per li voidar los budèls e los raisves .
De peis dins la granda mar.
De remembres... N'avètz. Anetz .
La vida passèt tant lèu. Lo passat se fugiguèt cap a las escobilhas.
Va plan. E la musica tanben per las aurelhas del nas.
Las ginestes , los babísses.
Los rius que cascalhejan.
Los mormolhs dels aujòls ...
Va plan
Lagremas de pèiras.
Lagremas de plomb.
De las nívols , a las raras
Vent de prima e de dòl .
Sarri la fotò e me plori ,
Tot mon sadol.
Sul meu còr, lo sarri.
Lo passat lumenós,
de la meu joventut .
L'avenir val lo passat.
Quand avem tot oblidat.
T' en sovenes a tu,
Me pareguèt blau a ieu
Uèi que nos resta la posca,
dels jorns enfestolits ,
T' en remembres
E de l'oblit. Que nos plega.
Que nos amudís dapasset
La cara bèla,
d'Occitània
Sebelida entre las parets .
Sempre
| AF
L'avètz lo libre al canton de Severac ? E lo DVD ?
RépondreSupprimerQue non l'ai pas...Pas mai lo dvd.
RépondreSupprimerQue vòls! fa bèl briu qu'i soi pas tornat. Sonque quand furga las tiradors sens cercar e que tombi aqui dessus...