La lei de l'espasa

La lei de l'espasa.

T 'arriban e te dison: « occitan, mas de qu'es aquò un occitan? »

E tu demòras mut sens saupre de que respondre.

E mormolhas : e tu , diga me, un francés de qu'es aquò? »

E son eles de se calar, plegats de las farlabicas polidas,

fin finala, l'istòria que nos ensenhan tre l'escòla mairala.

Ara son nombroses los occitans que te dison :" tu , un occitan , daissa me rire, e se trufan.. come diguèt Bodon, sufis pas de portar una camisa per èstre un camisard , sufis pas de parlar ambe l'accent per un franchouillard, de rire pes èstre un conard

E melhor que tot i a d'occitans , mecuts e vertadièrs, que te dison : alara sias tu lo cabord que ditz d'asenadas de longa? Los occitans : un pòble que vòl viure...