J-210


J-210!:::::::::::::::::///////!!!!!!!!!!!!!!! per anar chucar a la sorga bèla? 

Commentaires

  1. Francesc Mompó20 août 2011 à 15:40

    Aquesta nit encara dorm a l'occitaníssima Montpesller. Hi hem estat tres dies. Hem visitat la tomba de Brassens i la de Paul Valery. Demà tornem cap a València passant per Portbou i visitant Walter Benjamin.
    Tens una bella terra.
    Salut i Terra

    RépondreSupprimer
  2. manjacostel21 août 2011 à 04:42

    Adiu l'òme, e al poèta
    Alara que fasètz un viatge al païs de la lenga que mòr. Vos desiri una bela passejada. Un poèta sus la tomba d'unes poètas. ... Vos aconsèlha d'escotar l suplica per estre sebelit sus la platja de Cèta ... La camarde qui ne m'a jamais pardonné d'avoir semé des fleurs dans les trous de son nez.... Que volia pas G Brassens morir a Paris.
    Quand i anèri trobèri la seuna tomba pichona. òm ditz que Brassens i anava cada jorn...
    Per Valeri e lo cementèri marin sabi pas. Aquo's n poèta luenh e naut dins las nivols , a l'aplomb de Paris se volètz e de l'acedemia . sa poésia èra pas per nosautres mas per l'academia....
    E Mistral ?
    Un poèta qu'agrada pas gaire als occitans, alara pensatz als catalans. Tròp classica sai que. Avem de mal de lo legir ara. Praquo un saberut qu'endevinhava los ligams ancians entre las lengas sòrres...
    Bon passejadis e amistats
    Alam

    RépondreSupprimer

Enregistrer un commentaire

Posts les plus consultés de ce blog

Encara una nuèch

Image
Encara una nuèch  Non sabi quora la foliá se convida a la fèsta, E dança, e se plega dins son polit vestit, Quora arribèt la fugida que ren arrèsta, E qual vira la baudufa del monde enfestolit. Non sabi pas cossí soi vengut fat e mut O quinas votz cantan dins las memòrias ; Una cançon de las paraulas estranhas , Pietat! daissa me estar!, vòli cutar los uèlhs, Tornamai marcharem sus un vial subrebèl . Que lo temps? la nuèch? L'aurassa passaràn Tant que podi sentir tos pialses,me'n chauti . Nos tornarem trobar coma un ser de baleti E ma boca quicharà ta boca tremolanta , Fintarem l'avenir rire, dubrir sos braces saurs, alisarai tas popas de mila rajals d' aur. Dins un òrt mirgalhat negat per l'èrba nauta , Dormirem al mitat dels rebats de diamants, que fa la rosal tre que lo solelh monta. Jos la volta del cèl gauta contra gauta Non sabi quora la malautiá trucarà , O Dieu un còp de
Lire la suite

l'escorsa

Image
L'escorsa es aisida . Sufís de levar una camba après l'autra , de mai en mai docament devèrs la linha d'arribada. Que siás jove , qualques còps una joventa vendrà te donar un poton e un ram de flors. Que siás vièlh e las joventas anaràn devèrs d'autres esportius , de valents de la cuèissas gròssas e muscladas qu'amagan mal lor ereccion perpetuala . Aquò's pas l'escorsa meuna a l'ora d'ara ! Ieu soi un jove vièlh . Una mena de vièlhassonèl que se patafiòla dins una autra categoria. E me fau una escorsa d'una autra sòrta , un pauc especiala , la que farem totes , tira, quitament los joves trionflants que s'arrapan a l'empont, los becassons, sens saupre, ambe lo rire d'aurelha, coma tot se deviá durar mila ans . Vòli parlar de l'escorsa de la vida. Òc deviá plan arribar . Se passèt a la debuta de genièr 2015 , a tossir, a m'escanar , a desalenar en montant pas qu'un estatge, ieu que fins ara montava , o
Lire la suite