Lo pè de pòrc

Per de qué escriure la nuèch? Sus l'ecran malautiá . Per de qué, cada ser, mormolhar. Son mal negre sus de gris. E sa vida de malurós. Negatiu de negre e blanc coma un tablèu de daltonian de mèstre Solage. S'agís de bastir un pont? De ligasons esperitalas amb d'armas finas causidas sus la» tampada» ? De senhalar al monde mòrt, Qu'alci nos afustan las alas. Ailas pas. Non quitament pas.

Alara de que fau , Que sias encara viu? Òsca. D' aquesta ora pagana , Orgulhós a tapar los mots e beure a la botelha que te dona encara d' idèas que te rosigan l'ase.

D''un clavièr estrangièr? Qué escriure anuèch? Sens creire ren que sortirà d'aquí.

Ieu cresi plan d'unas causas coma la que l'èime contunha de se passejar , entre los òmes e las femnas. Cal doncas d'un biais tapar sul clavièr estranh e escriure qualques mots pels aujòls que se passejan , en se disent que son país vendrà pas una ombra de cementèri.

Mas cresi tanben que cal pas tuar las aranhas . Òc que la femna las esclafa ara. Qué las aranhas son d'amigas . Que voletz. Tuatz las e veiretz seràn las cimas que vos manjaràn.. Doncas que cal escriure per ne parlar als aujòls. Lo meu paire sabiatz parlar patés sens èstre nascut d'aicí. La meuna maire parlava de longa mitat francés mitan pates. D'unes còps fasiá d'esfòrç per parlar amb lo subjonctiu francés e totes nos pissavan dessús/ Mas tre que s' encapriçava amb nosautres , es a dire cada jorn , nos disiá de tot en francés patesejant.

Per exemple:

- sargouilhadas vai t' en t'eissugar la boca que sias bouchard .Me faràs venir cabra ...

Aquò la maire que m'ensenhèt sens o saupre l'estrangetat de la lenga d'òc , una lenga que degun parla pas mai e que tot lo monde emplega , sens o saupre.

Que la vida es curiosa . Que me calguèt « montar » a Paris per o saupre , que i avia de monde que se demandava çò que disiái quitament que l'escalpravi . Alara ieu tanben te lor fotiai quatre subjontius de seguida, al cuol , per lo clavar lo bèc . E lo tipe o la femna ne demorava estabordida, boca badanta qué. Ma fòrça, mon agach, e la clòpa, coma diguèt Bogart...

Aquò 's mon aplech secret. Sabètz se a una franchimanda li dises:

• il aurait fallu que je le susse...

Per de dire , que la nòta es pas arribada, que t'an pas tot explicat coma cal. Un conselh pels joves que montan trabalhar Paris. Lai femnas son sensiblas al subjonctiu.

Lo còp d' après la filha t'agacha d'un autre biais.

Ieu quand soi arribat a Paris . Al primièr lotjament soi tombat dins una mena de casèrna de la Pòrta Sant Denis. Puta que Paris alara encara trabalhava los òmes, e las filhas tanben suls trepadors . Nòta plan que nosautres, nos costavan pas res, aviam pas cap d'argent qu'èran pagats a la setmana, gaireben ren, aquò fasiá que nos passejavan de longa al long del baloard Sant Denis. Al cap d'aquela puta de baloard i avia las Halas, lo ventre de Paris disián . Que d'aquela epòca descargavan tot suls trepadors. E nosautres ajudam tant que podiam paures , e qu'a la fin , los patrons nos preniam per manjar un pè de pòrc, amb elses, al restaurant «Lo Pè de Pòrc ». Èra bon. Jamai nos donavan d'argent. Que l'argent que vòls , ne'n coneissiam pas la color. Alara tornàvem al fogal, un lièch coma a l'armada, e una armari estrecha, lo fogal de la joinessa trabalhadoira e barrutlaire , en passant davant las filhas que se trufavan de nosautres :

• alara piucèls l'avètz trobada la moneda?

Nosautres aviam pas ren trobat si que non nòstre vièch, sec com'un marga de pala, que rebalava darrièr, coma un rastèl confle de benastre , darrièr nosautres , coma los pescaires de merluças e que calia bolegar, per que quitèsse de nasejar e d' emmerdar lo monde.

Se que non las trentas gloriosas. Ò que los jornalistas ne dison ara.

Alara per de qué escriure anuèch per de dire que lo pè de pòrc èra meravilhós e lai femnas polidas.

Per astre e per mesura de santat las envegèron al bòsc de Boulogne, per salvar l'esperit de França e subretot lo dels masclons que s 'interessavan als traucs dels grelhs.

Mas que vòls l'ecran es totjorn blanc , e los remembres gris e de qué servís de parlar?