occitanissima

sul camin de Cap Creus: una agla que coa   T eni una amanta , dempuèi un an ; m'amaga lo cap de son mantèl de seda. P òrta lo polit nom d'Amianta , e son amor descabestrat m'empacha d'alenar. N on coneissi pas cap son còs , ni sa cara, ni sa cabeladura bèla. S onque me ditz : m'aimas tu? vergonhós me cali ; solide l'ai dins la pèl T ota la nuèch fasèm l'amor e m'arenca la crida de la tressusor , m entre qu'ela debana lo meteis filme de nòstra cachavièlha . C rida: m'as ja oblidada Ninon? Nosautres es a la vida a la mòrt Se frega lo nas ponchut coma una àrpia sus ma pèl lusenta que galina. Q uicha sos pès sul meu ventre ufla , e escupís de plaser son nom de masca F ins a l'auba me mossega las pòts en mormolhant sos mots gorrins. L o jorn naseja , e fica la golarda Amianta , sa lenga dins mon palmon drech , P er trapar las darrièiras gotas que perlan tal lo rosat susat del truèlh...