Articles

Affichage des articles du juin, 2016

cadun sa crotz e lo camin que va ambe el .

Image
Mentre que d'unes sòmian pas que d'eurò de fot, d'autres cercan encara e totjorn  Occitània e lor arriba mantuns còps de la veire de pertot ..... Dins son camin , davant l'ostal, dins Itàlia a Pisa , quora un novèl papa es elegit, o davant lo Capitòli un jorn de protèsta , un jorn ont se demanda  la reconeissença de la lenga , coma altres còps demandavan la pluèja. Fin finala, òm aimaria plan que l'avenir de la lenga reverta la de la torn de Pisa  totjorn amenaçada , mas nos pareis de mai en mai que los arquitèctes francimands an pas agut jamai l'enveja de la sauvar.   Salud a te pelut de la guèrra granda, mòrt a Verdun dins un fangas, per la França la libertat l'egalitat e la fraternitat,  sens saber que la tia lenga avian de cessa de la tuar, quitament quora crebava dins una trencada ambe los tudèls defòra .  

passa me la sal

Image
Sus l'estacion espaciala espetèt  una batèsta , que l'occitan qu'èra aquí , ( que vos parli d'una aventura de l'an 2102) gemegava : passa me la sal. Mentre que l'american cercava lo ketchup.... Lo russa cridava per son samovar e lo chines se «decarcassava» (coma ditz Ducròs) per un pauc de tè e las èrbas de Provença ... Cò qu'arribèt paures! . Al passatge : qu'ai totjorn pas pogut votar per Occitània , vist qu'ai pas recebut los papèls.... Promes dos còps .... los formularis... Quina engana !

Sisso

Image
Cinc ans lèu... cinc ans lèu, coma se lo temps s' èra tancat , sus los nòstres  sovenirs!

fin de partida...

Image
Lo cèl es gris , lo sang roge La luna lusís son grand brasal , L a posca monta d'un revotge. La paur se lèva de l'airal. Que lo vent pòrte lo resson, Lo pas sul pont que trantola als temps fòls de la passion, quora al pitre lo còr tremola De la canèla,  la vida raja entre las fendas d'un rocàs, Entre las popas gota lo lach, entre los pòts, de carn vermelha, Quand de temps a sentir lo vent? M'a embarrada    la cachavièlha? A galata beure   la licor brumósa, Qual a getat aquel mal sòrt? A i pas que  la meuna aimada, E lo gost de son perfum? Sul lièch mofle, sul linçòl,  de contunh, l' esparnal  dança   son air de   musica etèrna la mecanica de l'oblid.