mans crosadas e juntas
Pregarias Mans claveladas, mans jonchas , per pregar , A d'unes Dieus sords, que se rison de totes. Aqueles Dieus garrèls dels òmes, oblidóses. Que sia per la pluèja, la vida o las amors. Los Dieus sus son cadièral : Lor donèron l'òrt, lor donèron la Tèrra, com' un òrt. Un òme: En nos disent qu' aval, auriam pas cap de tristum , Quitament pas de malautias, d'espinas, de patiràsses. Un dièu pichon que brama: Vos disi, vos disi : aici pas cap d'enganas , Cap de tranugas, que te sufis de m'asorar. D'unes Dieus decebut, als autres amassats : Tira, la Tèrra èra un paradis, confitura pèls pòrcs . Que s'ameritan pas la Tèrra, aquelas moninas . E d' artèlhar pel monde, que lor avem fargat . E se virant a la monaca suplicanta, l'òme de genolhon, : Ajas pas paur l'amic la Tèrra es un paradis Vai i buta davant , e prega ton dieu te disi. IEU: Dempuèi nos gaitatz amont sus las nivols, Al pompidor reial, de l...